The Immortals of Meluha is het eerste boek van de 'Shiva Trilogy' van Amish Tripathi. Wat dit boek en de volgende twee een goede leesbaarheid maakt, is de eenvoud van taal en een gemakkelijke en pittige verhalende stijl. De plot vertraagt bijna nooit genoeg voor de lezer om interesse te verliezen als de ene gebeurtenis naar de andere leidt.
Het verhaal speelt zich af in een land dat nog niet India heet en in een tijd dat de bergachtige woonplaats Shiva niet bekend stond onder de naam Tibet. Probeer niet diep te graven voor feitelijke gegevens, want dit is geen historisch rapport!
Afkomstig uit een hindoe-familie, ben ik opgegroeid met het luisteren naar dappere verhalen van de goden en godinnen over hoe ze de verkeerde doeners straffen en zegeningen en gunsten op de rechtvaardigen douchen. De mythologische verhalen die ik hoorde en las, waren altijd zeer formeel in hun toon en structuur, omdat onze goden bedoeld zijn om aanbeden te worden en respectvol te worden bewonderd.
Dus het is een beetje een schok als je in dit boek over de Shiva leest, nonchalant a la moderne stervelingen vloeken - 'dammit', 'rubbish', 'bloody hell', 'wow' en 'what a woman' en genieten van een goede tijd met zijn marihuana chillum.
Voor het eerst ooit ben ik een 'menselijke' God tegengekomen. Hier is een persoon die niet als een God is geboren, maar in de rol van één werd gestoten en zijn bestemming vervulde door alle juiste keuzes te maken en zijn plicht jegens de mensheid te doen. Als je hieraan denkt, hebben we allemaal het potentieel om onze bestemming te vervullen door ook het pad van rechtvaardigheid te volgen.
Misschien is het in deze zin dat Amish het gemeenschappelijke gezang van alle vrome Shaivieten interpreteert 'Har Har Mahadev 'betekent' wij zijn allemaal Mahadevs '.
Verder introduceert Amish ons opnieuw in een aantal zeer basisprincipes van de menselijke natuur wanneer hij spreekt over de prominente kenmerken van de Suryavanshi- en Chandravanshi-samenlevingen (de clan van de zon en de maan) en hun verschillen. Ik dacht over dit concept na en realiseerde me dat we in onze echte wereld mensen ook in Suryavanshis en Chandravanshis kunnen classificeren, op basis van hun kenmerken en persoonlijkheden. Asura's of demonen en Suryavanshis vertegenwoordigen de mannelijke kenmerken, terwijl de Deva's of goden en Chandravanshis de vrouwelijke kenmerken vertegenwoordigen.
In feite classificeert Vedische astrologie nog steeds 'janam kundlis' of geboortehoroscopen en horoscopen als in wezen 'deva-gana' of 'asura-gana', dwz goddelijk of goddeloos. In essentie symboliseert het de yin-yang van het leven, beide zo verschillend en toch zo essentieel voor het bestaan van de ander het mannelijke en vrouwelijke, het positieve en negatieve.
Een andere zeer belangrijke gedachte dat dit boek de lezer achterlaat, is de interpretatie, of liever, de verkeerde interpretatie van goed en kwaad. Terwijl de niveaus van intolerantie voor andere culturen, religies en gemeenschappen toenemen en onrust veroorzaken en de kloven verbreden, is het verfrissend om aan het 'grotere geheel' te worden herinnerd.
Wat door iemand als slecht wordt ervaren, hoeft in de ogen van een ander niet zo te zijn. Zoals de Mahadev leert, 'wordt het verschil tussen twee verschillende manieren van leven afgeschilderd als een gevecht tussen goed en kwaad; alleen omdat iemand anders is, maakt ze niet slecht. "
Amish portretteert slim hoe de Suryavanshis willen dat de Mahadev hen helpt de Chandravanshis te vernietigen, terwijl de Chandravanshis verwachten dat Hij hun zijde tegen de Suryavanshis zal aansluiten. De waarheid is in plaats daarvan dat de Mahadev verder moet kijken dan het kleine gekibbel van de twee clans en in plaats daarvan een groter kwaad onder hen moet aanpakken - alles wat het bestaan van de mensheid bedreigt.
Of het boek je verbeelding prikkelt om stil te staan bij de grotere vragen van het leven of niet, het is zeker een populistische paginadraaier. Misschien heeft Amish zelf zijn bestemming vervuld door deze luchtige trilogie te schrijven die op een herkenbare toon tot de huidige generatie spreekt en toch vanaf het begin een onderliggende boodschap met zich meebrengt de boodschap van karma en dharma, tolerantie voor iedereen levensvormen en het besef dat er inderdaad een veel groter beeld is dan wat je ziet!
