De 'aardgetuige' Boeddha is een van de meest voorkomende iconische afbeeldingen van het boeddhisme. Het toont de Boeddha zittend in meditatie met zijn linkerhand, palm rechtop, op zijn schoot en zijn rechterhand de aarde aan. Dit vertegenwoordigt het moment van de verlichting van de Boeddha.
Net voordat de historische Boeddha, Siddhartha Gautama, verlichting realiseerde, wordt gezegd dat de demon Mara hem aanviel met legers van monsters om Siddhartha bang te maken van zijn stoel onder de bodhiboom. Maar de toekomstige Boeddha bewoog niet. Toen claimde Mara de stoel van verlichting voor zichzelf en zei dat zijn spirituele prestaties groter waren dan die van Siddhartha. Mara's monsterlijke soldaten riepen samen: "Ik ben zijn getuige!" Mara daagde Siddhartha uit - wie zal voor u spreken?
Toen strekte Siddhartha zijn rechterhand uit om de aarde aan te raken, en de aarde zelf brulde: "Ik getuig u!" Mara is verdwenen. En terwijl de ochtendster aan de hemel opkwam, besefte Siddhartha Gautama verlichting en werd een Boeddha.
De aarde getuige Mudra
Een mudra in boeddhistische iconografie is een lichaamshouding of gebaar met een speciale betekenis. De aarde getuige mudra wordt ook de Bhumi-sparsha ("gebaar van het aanraken van de aarde") mudra genoemd. Deze mudra staat voor standvastigheid. De Dhyani Boeddha Akshobhya wordt ook geassocieerd met de aarde die getuige is van mudra omdat hij onbeweeglijk was in het afleggen van een gelofte om nooit boosheid of walging te voelen naar anderen.
De mudra symboliseert ook de vereniging van bekwame middelen (upaya), gesymboliseerd door de rechterhand die de aarde raakt, en wijsheid (prajna), gesymboliseerd door de linkerhand op de schoot in een meditatiepositie.
Bevestigd door de aarde
Het getuigenisverhaal op aarde vertelt ons nog iets heel fundamenteels over het boeddhisme. De grondleggende verhalen van de meeste religies betreffen goden en engelen uit hemelse rijken met geschriften en profetieën. Maar de verlichting van de Boeddha, gerealiseerd door zijn eigen inspanning, werd bevestigd door de aarde.
Natuurlijk vermelden sommige verhalen over de Boeddha goden en hemelse wezens. Toch vroeg de Boeddha niet om hulp van hemelse wezens. Hij vroeg de aarde. Religieus historicus Karen Armstrong schreef in haar boek, Buddha (Penguin Putnam, 2001, p. 92), over de aarde getuige mudra:
"Het symboliseert niet alleen Gotama's afwijzing van Mara's steriele machismo maar maakt een diepgaand punt dat een Boeddha inderdaad tot de wereld behoort. De Dhamma is veeleisend, maar het is niet tegen de natuur ... De man of vrouw die verlichting zoekt is afgestemd op de fundamentele structuur van het universum. "
Geen scheiding
Het boeddhisme leert dat niets onafhankelijk bestaat. In plaats daarvan worden alle fenomenen en alle wezens veroorzaakt door andere fenomenen en wezens. Het bestaan van alle dingen is van elkaar afhankelijk. Ons bestaan als mens hangt af van aarde, lucht, water en andere levensvormen. Net zoals ons bestaan afhangt van en wordt bepaald door die dingen, worden ze ook bepaald door ons bestaan.
De manier waarop we onszelf beschouwen als gescheiden van aarde en lucht en de natuur, maakt deel uit van onze essentiële onwetendheid, volgens de boeddhistische leer. De vele verschillende dingen - rotsen, bloemen, baby's, en ook asfalt en auto-uitlaatgassen - zijn uitdrukkingen van ons, en wij zijn uitdrukkingen van hen. In zekere zin, toen de aarde de verlichting van de Boeddha bevestigde, bevestigde de aarde zichzelf en bevestigde de Boeddha zichzelf.
