Zou je verrast zijn om te horen dat reïncarnatie geen boeddhistische leer is?
Onder "reïncarnatie" wordt normaal gesproken verstaan de transmigratie van een ziel naar een ander lichaam na de dood. Er is geen dergelijke leer in het boeddhisme - een feit dat veel mensen verrast, zelfs sommige boeddhisten. Een van de meest fundamentele doctrines van het boeddhisme is anatta of anatman - geen ziel of geen zelf . Er is geen permanente essentie van een individueel zelf dat de dood overleeft, en daarom gelooft het boeddhisme niet in reïncarnatie in de traditionele zin, zoals de manier waarop het in het hindoeïsme wordt begrepen.
Boeddhisten spreken echter vaak van 'wedergeboorte'. Als er geen ziel of permanent zelf is, wat is dan "herboren"?
Wat is het zelf?
De Boeddha onderwees dat wat we beschouwen als ons 'zelf' - ons ego, zelfbewustzijn en persoonlijkheid - een creatie van de skandha's is. Heel eenvoudig, onze lichamen, fysieke en emotionele sensaties, conceptualisaties, ideeën en overtuigingen en bewustzijn werken samen om de illusie te creëren van een permanent, onderscheidend 'ik'.
De Boeddha zei: "Oh, Bhikshu, elk moment dat je wordt geboren, verval en sterft." Hij bedoelde dat op elk moment de illusie van 'ik' zichzelf vernieuwt. Niet alleen wordt niets overgedragen van het ene leven naar het volgende; niets wordt van het ene moment op het andere overgedragen. Dit wil niet zeggen dat 'wij' niet bestaan - maar dat er geen permanent, onveranderlijk 'ik' is, maar eerder dat we op elk moment opnieuw worden gedefinieerd door veranderende omstandigheden. Lijden en ontevredenheid treden op wanneer we ons vastklampen aan het verlangen naar een onveranderlijk en permanent zelf dat onmogelijk en illusoir is. En bevrijding van dat lijden vereist niet langer vasthouden aan de illusie
Deze ideeën vormen de kern van Three Marks of Existence: anicca ( vergankelijkheid), dukkha (lijden) en anatta ( egoloosheid). De Boeddha onderwees dat alle fenomenen, inclusief wezens, in een constante staat van verandering zijn - altijd veranderend, altijd wordend, altijd stervend, en die weigering om die waarheid te accepteren, vooral de illusie van ego, leidt tot lijden. Dit is, kort samengevat, de kern van het boeddhistische geloof en de praktijk
Wat is herboren, zo niet het zelf?
In zijn boek What the Buddha Taught (1959) vroeg Theravada-geleerde Walpola Rahula:
"Als we kunnen begrijpen dat we in dit leven kunnen doorgaan zonder een permanente, onveranderlijke substantie zoals Zelf of Ziel, waarom kunnen we dan niet begrijpen dat die krachten zelf kunnen doorgaan zonder een Zelf of Ziel achter zich na het niet-functioneren van het lichaam ?
"Wanneer dit fysieke lichaam niet meer in staat is te functioneren, sterven er geen energieën mee, maar blijven ze een andere vorm of vorm aannemen, die we een ander leven noemen. ... Fysieke en mentale energieën die het zogenaamde wezen vormen, hebben in zichzelf de kracht om een nieuwe vorm aan te nemen, en geleidelijk te groeien en ten volle kracht te verzamelen. "
Beroemde Tibetaanse leraar Chogyam Trunpa Rinpoche merkte ooit op dat wat herboren wordt onze neurose is - onze gewoonten van lijden en ontevredenheid. En zenleraar John Daido Loori zei:
"... de ervaring van de Boeddha was dat wanneer je voorbij de skandha's gaat, voorbij de verzamelingen, er niets overblijft. Het zelf is een idee, een mentale constructie. Dat is niet alleen de ervaring van de Boeddha., maar de ervaring van elke gerealiseerde boeddhistische man en vrouw van 2500 jaar geleden tot op de dag van vandaag. Wat is dan het geval dat sterft? Er is geen twijfel dat wanneer dit fysieke lichaam niet langer in staat is om te functioneren, de energieën binnenin het, de atomen en moleculen waaruit het bestaat, sterven er niet mee af. Ze nemen een andere vorm aan, een andere vorm. Je kunt dat een ander leven noemen, maar omdat er geen permanente, onveranderlijke substantie is, gaat er niets voorbij het ene moment op het andere. Het is duidelijk dat er niets permanents of onveranderlijks van het ene naar het andere leven kan overgaan of worden overgedragen. Geboren en sterven gaat ononderbroken verder maar verandert elk moment. '
Thought-Moment to Thought-Moment
De leraren vertellen ons dat ons gevoel van een 'ik' niets meer is dan een reeks gedachtemomenten. Elk gedachte-moment bepaalt het volgende gedachte-moment. Op dezelfde manier bepaalt het laatste gedachte-moment van het ene leven het eerste gedachte-moment van een ander leven, wat de voortzetting van een reeks is. "De persoon die hier sterft en elders herboren wordt, is niet dezelfde persoon, noch een andere, " schreef Walpola Rahula.
Dit is niet gemakkelijk te begrijpen en kan niet volledig worden begrepen met alleen intellect. Om deze reden benadrukken veel scholen van het boeddhisme een meditatiebeoefening die een intieme realisatie van de illusie van het zelf mogelijk maakt, wat uiteindelijk leidt tot bevrijding van die illusie.
Karma en wedergeboorte
De kracht die deze continuïteit voortstuwt, staat bekend als karma . Karma is een ander Aziatisch concept dat westerlingen (en trouwens veel oosterlingen) vaak verkeerd begrijpen. Karma is geen lot, maar eenvoudige actie en reactie, oorzaak en gevolg.
Heel eenvoudig leert het boeddhisme dat karma "vrijwillige actie" betekent. Elke gedachte, woord of daad geconditioneerd door verlangen, haat, passie en illusie creëert karma. Wanneer de effecten van karma door levens heen reiken, veroorzaakt karma wedergeboorte.
De volharding van geloof in reïncarnatie
Het lijdt geen twijfel dat veel boeddhisten, Oost en West, blijven geloven in individuele reïncarnatie. Gelijkenissen uit de soetra's en 'leermiddelen' zoals het Tibetan Wheel of Life hebben de neiging dit geloof te versterken.
De Eerw. Takashi Tsuji, een Jodo Shinshu-priester, schreef over geloof in reïncarnatie:
"Er wordt gezegd dat de Boeddha 84.000 leringen heeft achtergelaten; de symbolische figuur vertegenwoordigt de verschillende achtergronden, smaken, enz. Van de mensen. De Boeddha onderwees volgens de mentale en spirituele capaciteit van elk individu. tijd van de Boeddha, de leer van reïncarnatie was een krachtige morele les. De angst voor geboorte in de dierenwereld moet veel mensen bang hebben gemaakt om zich in dit leven als dieren te gedragen. Als we deze leer vandaag letterlijk nemen, zijn we verward omdat we het niet kunnen begrijpen rationeel.
"... Een gelijkenis, wanneer letterlijk genomen, heeft geen zin voor de moderne geest. Daarom moeten we leren de gelijkenissen en mythen te onderscheiden van de werkelijkheid."
Wat is het punt?
Mensen wenden zich vaak tot religie voor doctrines die eenvoudige antwoorden op moeilijke vragen bieden. Het boeddhisme werkt zo niet. Alleen maar geloven in een doctrine over reïncarnatie of wedergeboorte heeft geen doel. Boeddhisme is een praktijk die het mogelijk maakt om illusie te ervaren als illusie en realiteit als realiteit. Wanneer de illusie als illusie wordt ervaren, zijn we bevrijd.
