David wordt vereerd als de machtigste en belangrijkste koning van Israël tijdens bijbelse tijden. Er zijn geen verslagen van zijn leven of heerschappij buiten de Bijbel vreemd, als hij zo belangrijk was. Er wordt gezegd dat hij zijn carrière is begonnen met het spelen van de luit aan het hof van koning Saul maar uiteindelijk bleek hij zeer bekwaam te zijn op het slagveld. Saul werd jaloers op de populariteit van David, maar de profeet Samuël, die oorspronkelijk Saul tot koning maakte, koos voor David en zalfde hem als de uitverkorene van God.
Wanneer leefde David?
Er wordt gedacht dat David regeerde tussen 1010 en 970 v.Chr.
Waar woonde David?
David was van de stam van Juda en werd geboren in Bethlehem. Toen hij koning werd, koos David een neutrale stad voor zijn nieuwe hoofdstad: Jeruzalem. Dit was een Jebusitische stad die David eerst moest veroveren, maar hij was succesvol en kon vervolgens vergeldingsaanvallen van de Filistijnen afweren. Jeruzalem werd door sommigen bekend als de stad van David en het blijft ook vandaag door Joden nauw verbonden met David.
Wat heeft David gedaan?
Volgens de Bijbel behaalde David de ene militaire of diplomatieke overwinning na de andere tegen alle buren van Israël. Dit stelde hem in staat een klein rijk te stichten waar Joden relatief veilig waren - geen kleine prestatie, gezien het feit dat Palestina op een brug tussen Afrika, Azië en Europa lag. Grote rijken vochten regelmatig om deze relatief arme regio vanwege de strategische betekenis ervan. David en zijn zoon Solomon maakten van Israël voor de eerste en laatste keer een krachtig rijk.
Waarom was David belangrijk?
David blijft vandaag een centraal punt voor Joodse politieke en nationalistische ambities. Zijn creatie van een keizerlijke dynastie blijft resoneren in de joodse traditie dat hun messias noodzakelijkerwijs een afstammeling van het Huis van David moet zijn. Omdat David gezalfd was als de door God gekozen leider, moet iedereen die aanneemt dat die mantel uit de lijn van David komt.
Het is dan ook begrijpelijk dat de meeste vroege christelijke literatuur (behalve het evangelie van Marcus) er een punt van maakt Jezus te beschrijven als een afstammeling van David. Hierdoor hebben christenen de neiging David te idealiseren als een leider en als een persoon, maar dit gebeurt ten koste van de tekst zelf. De verhalen van David zijn ondubbelzinnig dat hij verre van perfect of ideaal was en veel immorele dingen deed. David is een complex en interessant personage, geen toonbeeld van deugd.
