Mindfulness is een boeddhistische praktijk omarmd door veel psychologen en zelfhulp-goeroes. De praktijk heeft veel gunstige psychologische effecten.
Mindfulness om geluk te vergroten of stress te verminderen verschilt echter enigszins van de boeddhistische beoefening van mindfulness. Juiste Mindfulness maakt deel uit van het Achtvoudige Pad van de Boeddha, het pad naar bevrijding of verlichting. De traditionele praktijk is strenger dan wat je misschien in veel boeken en tijdschriften beschreven ziet.
De historische Boeddha leerde dat de beoefening van mindfulness vier grondslagen heeft: Mindfulness van lichaam ( kayasati ), van gevoelens of sensaties ( vedanasati ), van geest of mentale processen ( cittasati ), en van mentale objecten of kwaliteiten ( dhammasati ). Dit artikel zal ingaan op de derde basis, mindfulness of mind.
Wat bedoelen we met de geest?
Het Engelse woord "mind" wordt gebruikt om verschillende dingen te betekenen. Het wordt ook gebruikt om meer dan één Sanskriet- of Pali-woord te vertalen met verschillende betekenissen. We moeten dus een beetje ophelderen.
De leer van de Boeddha over de grondslagen van mindfulness wordt voornamelijk gevonden in de Satipatthana Sutta van de Pali Tipitika (Majjhima Nikaya 10). In deze specifieke canon van boeddhistische geschriften worden drie verschillende Pali-woorden vertaald als 'geest'. Een daarvan is manas, dat verbonden is met wilskracht. Manas genereert ook ideeën en doet oordelen. Een ander woord is vinnana, soms vertaald als perceptie. Vinnana is het deel van onze geest dat herkent en identificeert (zie ook "The Five Skandhas").
Het woord dat in de Satipatthana Sutta wordt gebruikt, is citta. Citta is een woord dat de moeite waard is om uitgebreid te verkennen, maar laten we nu zeggen dat het bewustzijn of mentale toestanden is. Het wordt soms ook "hart-geest" genoemd, omdat het een kwaliteit van bewustzijn is die niet beperkt is tot iemands hoofd. Het is een bewustzijn dat ook emoties aangaat.
Overweegt geest als geest
In de Satipatthana Sutta zei de Boeddha zijn discipelen om de geest als geest te beschouwen, of bewustzijn als bewustzijn, zonder zich met deze geest te identificeren. Deze citta is niet jouw geest. Het is iets dat aanwezig is, waaraan geen zelf is verbonden. De Boeddha zei:
"Aldus leeft hij contemplerend bewustzijn in bewustzijn intern, of leeft hij contemplerend bewustzijn in bewustzijn extern, of hij leeft contemplerend bewustzijn in bewustzijn intern en extern. Hij leeft contemplerende oorsprongsfactoren in bewustzijn, of hij leeft contemplerende ontbindingsfactoren in bewustzijn, of hij leeft levens die factoren van oorsprong en ontbinding in bewustzijn beschouwen. Of zijn opmerkzaamheid wordt bevestigd met de gedachte: 'Bewustzijn bestaat', voor zover nodig alleen voor kennis en opmerkzaamheid, en hij leeft onthecht en klampt zich vast aan niets in de wereld. monniken, een monnik leeft en overweegt bewustzijn in bewustzijn. " [Nyanasatta Thera vertaling]
De eenvoudigste manier om contemplatie van de geest als geest uit te leggen, is dat het betekent afzijdig observeren van jezelf. Is er kalmte of agitatie? Is er focus of afleiding? Dit is geenszins een intellectuele oefening. Vorm geen ideeën of meningen. Gewoon observeren. Kader uw waarnemingen in als: "er is afleiding" in plaats van "ik ben afgeleid"
Net als bij mindfulness van gevoelens, is het belangrijk om geen oordelen te vellen. Als je bijvoorbeeld met slaperigheid of saaiheid mediteert, sla jezelf dan niet in elkaar omdat je niet alerter bent. Merk gewoon op dat er op dit moment saaiheid is.
Het observeren van mentale toestanden die komen en gaan, men ziet hoe vluchtig ze zijn. We beginnen patronen te zien; hoe de ene gedachte de andere achtervolgt. We worden intiemer met onszelf.
Van moment tot moment oefenen
Hoewel mindfulness of mind meestal wordt geassocieerd met meditatie, pleit Thich Nhat Hanh voor het oefenen van mindfulness of mind elk moment. In zijn boek schreef hij: "Als je je eigen geest wilt leren kennen, is er maar één manier: er alles aan observeren en herkennen. Dit moet altijd gebeuren, niet minder dan tijdens je dagelijkse leven. het uur van meditatie. "
Hoe werken we gedurende de dag met gedachten en gevoelens? Thich Nhat Hanh ging verder,
Wanneer een gevoel of gedachte opkomt, zou je niet de intentie moeten hebben om het weg te jagen, zelfs als door je te blijven concentreren op de ademhaling, het gevoel of de gedachte op natuurlijke wijze uit de geest overgaat. Het is niet de bedoeling om het weg te jagen, te haten, je er zorgen over te maken of er bang voor te zijn. Dus wat moet je precies doen met betrekking tot dergelijke gedachten en gevoelens? Gewoon hun aanwezigheid erkennen. Bijvoorbeeld, wanneer een gevoel van droefheid ontstaat, onmiddellijk herkennen: 'Een gevoel van droefheid is net in mij opgekomen.' Als het gevoel van verdriet aanhoudt, blijf dan erkennen: 'Ik voel me nog steeds verdrietig'. Als er een gedachte is als: "Het is laat, maar de buren maken zeker veel lawaai", erken dan dat de gedachte is ontstaan. ... Het essentiële is om geen enkel gevoel of gedachte te laten ontstaan zonder het in gedachten te herkennen, zoals een paleiswacht die zich bewust is van elk gezicht dat door de voorgang gaat.
