Hindoeïsme gebruikt de kunst van de symboliek met een verbazingwekkend effect. Geen enkele religie staat zo vol met symbolen van deze oude religie. En alle hindoes worden door het hele leven op de een of andere manier geraakt door deze alles doordringende symboliek.
Fundamentele hindoe-symboliek wordt uitgesproken in de Dharmashastras, maar veel ervan ontwikkelde zich met de evolutie van zijn unieke 'manier van leven'. Op het eerste gezicht lijken veel hindoe-symbolen absurd of zelfs dom, maar de diepere betekenis van een dergelijke symboliek ontdekken is een pure vreugde!
Om of Aum
Zoals het kruis voor christenen is, is het Om voor hindoes. Het bestaat uit drie Sanskrietletters, aa, au en ma die, in combinatie, het geluid Aum of Om maken . Het belangrijkste symbool in het hindoeïsme, het komt voor in elk gebed en aanroep tot de meeste goden begint ermee. Als het symbool van vroomheid, wordt Om vaak gevonden aan het hoofd van letters, hangers, verankerd in elke hindoetempel en heiligdommen van het gezin.
Dit symbool is eigenlijk een heilige lettergreep die het Brahman of het Absolute vertegenwoordigt - de bron van alle bestaan. Brahman op zichzelf is onbegrijpelijk, dus een symbool wordt verplicht om ons te helpen het Onkenbare te realiseren. De lettergreep Om komt zelfs voor in Engelse woorden met een vergelijkbare betekenis, bijvoorbeeld 'alwetendheid', 'almachtig', 'alomtegenwoordig'. Zo wordt Om ook gebruikt om goddelijkheid en autoriteit aan te duiden. De gelijkenis met het Latijnse 'M' en ook met de Griekse letter 'Omega' is waarneembaar. Zelfs het woord 'Amen' dat christenen gebruiken om een gebed af te sluiten lijkt verwant te zijn aan Om.
Swastika
Ten tweede, alleen van belang voor de Om, heeft de Swastika, een symbool dat lijkt op het embleem van de nazi's, een grote religieuze betekenis voor de hindoes. De swastika is geen lettergreep of een letter, maar een picturaal karakter in de vorm van een kruis met takken haaks gebogen en met de klok mee gericht. Een must voor alle religieuze vieringen en festivals, symboliseert Swastika de eeuwige aard van de Brahman, want het wijst in alle richtingen en vertegenwoordigt zo de alomtegenwoordigheid van het Absolute.
De term 'Swastika' wordt verondersteld een samensmelting te zijn van de twee Sanskrietwoorden 'Su' (goed) en 'Asati' (om te bestaan), wat in combinatie betekent 'May Good Prevail'. Historici zeggen dat Swastika een echte structuur had kunnen vertegenwoordigen en dat in de oudheid forten werden gebouwd om verdedigingsredenen in een vorm die sterk leek op de Swastika. Vanwege zijn beschermende kracht begon deze vorm te worden geheiligd.
De saffraan kleur
Als er een kleur is die alle aspecten van het hindoeïsme kan symboliseren, is het saffraan -- de kleur van Agni of vuur, die het Opperwezen weerspiegelt. Als zodanig wordt het vuuraltaar beschouwd als een duidelijk symbool van oude Vedische riten. De saffraankleur, ook gunstig voor de Sikhs, de Boeddhisten en de Jains, lijkt veel religieuze betekenis te hebben verkregen voordat deze religies ontstonden.
Vuuraanbidding vond zijn oorsprong in het Vedische tijdperk. De belangrijkste hymne in de Rig Veda verheerlijkt vuur: " Agnimile purohitam yagnasya devam rtvijam, hotaram ratna dhatamam ." Wanneer wijzen van de ene ashram naar de andere verhuisden, was het gebruikelijk om vuur mee te nemen. Het ongemak om een brandende substantie over lange afstanden te dragen kan aanleiding hebben gegeven tot het symbool van een saffraanvlag. Driehoekige en vaak gevorkte saffraanvlaggen wapperen boven op de meeste Sikh- en Hindu-tempels. Terwijl Sikhs het als een militante kleur beschouwen, dragen boeddhistische monniken en hindoe-heiligen gewaden van deze kleur als een teken van verzaking aan het materiële leven.