Mythe :
God werd in 1962 van de openbare scholen verdreven.
Reactie :
Veel tegenstanders van de scheiding van kerk en staat proberen te beweren dat God in de jaren zestig 'van school werd gezet' Het het van God zijn een of andere manier een onderdeel van de standaard schooldag in de jaren '50 en eerder, maar in de slechte jaren '60 was God verwijderd. Sindsdien wordt verder beweerd dat elke sociale ziekte erger is geworden, en de reden daarvoor kan precies worden gevonden op het moment dat God werd verbannen uit de Amerikaanse openbare scholen. Het lijkt waarschijnlijk dat mensen dit allemaal oprecht geloven, maar het is geen geloof dat is gebaseerd op de realiteit.
Engel v. Vitale
Overweeg deze volgende passage van een brief aan de redacteur:
Misschien was het niet het geroezemoes van de FBI, de CIA en alle andere agentschappen voor alfabet-soep die de aanval van 9-11 niet konden voorkomen. Waar was God trouwens op die noodlottige dag? In 1962 werd hij van de openbare scholen verdreven. Sindsdien hebben we geprobeerd hem uit verschillende overheidsgebouwen te verwijderen in de naam van 'religieuze vrijheid'.
- Mary Ann S., Pittsburgh Tribune-Review, 19/06/02
De rechtszaak die de staat verbood om specifieke gebeden op openbare scholen te sponsoren was Engel v. Vitale, beslist in 1962 met 8-1 stemmen. De mensen die de wetten betwisten die dergelijke gebeden tot stand brachten, waren een mengeling van gelovigen en ongelovigen in New Hyde Park, New York. Het enige onderwerp van deze zaak was de autoriteit van de staat om een gebed te schrijven en de studenten dat gebed te laten reciteren in een officiële, georganiseerde ceremonie.
Het Hooggerechtshof heeft destijds niet vastgesteld dat studenten niet op school kunnen bidden. In plaats daarvan heeft het Hooggerechtshof geoordeeld dat de regering niets te maken kan hebben met gebed op scholen. De overheid kan de studenten niet vertellen wanneer ze moeten bidden. De overheid kan de studenten niet vertellen wat ze moeten bidden. De overheid kan de studenten niet vertellen dat ze moeten bidden. De overheid kan de studenten niet vertellen dat gebed beter is dan geen gebed. Zelfs de meeste conservatieve christenen hebben moeite om te beweren dat dit een slechte gang van zaken is, wat de reden kan zijn waarom het echte onderwerp van deze uitspraak van het hof zo zelden wordt behandeld.
Een jaar later bereikte het Hooggerechtshof een beslissing over een aanverwante kwestie, de staat gesponsorde bijbellezingen die op veel scholen plaatsvonden. Het primaire geval was Abington School District v. Schempp, maar samen met het een ander geval, Murray v. Curlett . Deze laatste zaak betrof Madalyn Murray, later Madalyn Murray O'Hair, wat leidde tot de indruk dat atheïsten centraal stonden in rechtszaken die God van openbare scholen verwijderden. In werkelijkheid speelde het atheïsme een relatief ondergeschikte rol en waren gelovigen vaak de centrale eisers.
Nogmaals, het Supreme Court oordeelde toen niet, noch heeft het sindsdien bepaald dat studenten geen Bijbels op school mogen lezen. In plaats daarvan heeft het Hooggerechtshof geoordeeld dat de regering niets te maken kan hebben met bijbellezingen. De overheid kan studenten niet vertellen wanneer ze Bijbels moeten lezen. De overheid kan de studenten niet vertellen welke delen van de Bijbel ze moeten lezen. De overheid kan de ene Bijbel niet aanbevelen boven de andere of het gebruik van een bepaalde Bijbel ontmoedigen. De overheid kan studenten niet vertellen dat ze Bijbels moeten lezen. De overheid kan studenten niet vertellen dat het lezen van hun Bijbels beter is dan het niet lezen van hun Bijbels.
Regering versus God
Studenten hebben dus nooit hun vermogen verloren om te bidden of bijbels te lezen op school. Studenten hebben ook niet hun vermogen verloren om met anderen over hun religieuze overtuigingen te praten, zolang een dergelijke discussie niet anderszins storend is voor klassen en scholen in het algemeen. "God" is niet van openbare scholen verdreven. Als er iets is verdreven, zou dat de betrokkenheid van de overheid bij God zijn die studenten dicteert wat ze over God moeten geloven, hoe ze God moeten aanbidden of wat de aard van God is. Dit is een juiste uitwijzing omdat dit ongepaste acties zijn van schoolbestuurders en werknemers van de overheid.
Het klinkt echter niet zo slecht of ontstekelijk om te klagen dat "door de overheid gesponsorde religie" of "door de overheid geschreven gebeden" van openbare scholen zijn verdreven. Integendeel, deze meer eerlijke uitspraak over wat er is gebeurd, kan strikte scheiding tussen kerk en staat nog populairder maken, precies het tegenovergestelde doel van conservatieve evangelicalen die de bovengenoemde mythe herhalen.
Je moet je dus afvragen waarom degenen die de klacht indienen, willen dat onze regering gebeden schrijft, gebeden sponsort, bijbels onderschrijft, of een van de andere dingen die deze beruchte gevallen in de jaren zestig stopten.
