Mahakasyapa wordt de 'vader van de sangha' genoemd. Nadat de historische Boeddha stierf, nam Mahakasyapa een leidende positie in onder de overlevende monniken en nonnen van de Boeddha. Hij is ook een patriarch van het boeddhisme van Chan (Zen).
Merk op dat Mahakasyapa of Mahakashyapa de Sanskriet-spelling van zijn naam is. Zijn naam wordt gespeld als "Mahakassapa" in Pali. Soms wordt zijn naam gegeven als Kasyapa, Kashyapa of Kassapa, zonder de 'maha'.
Het vroege leven met Bhadda Kapilani
Volgens de boeddhistische traditie werd Mahakasyapa geboren in een rijke Brahmaanse familie in Magadha, dat in de oudheid een koninkrijk was in het huidige noordoosten van India. Zijn oorspronkelijke naam was Pipphali.
Vanaf zijn jeugd wilde hij ascetisch zijn, maar zijn ouders wilden dat hij trouwde. Hij gaf toe en nam een zeer mooie vrouw genaamd Bhadda Kapilani. Bhadda Kapilani had ook als ascetisch willen leven, en dus besloot het echtpaar celibatair te zijn in hun huwelijk.
Bhadda en Pipphali leefden gelukkig samen, en toen zijn ouders stierven nam hij het beheer van het familiebezit over. Op een dag merkte hij op dat wanneer zijn velden werden geploegd, vogels zouden komen en wormen uit de vers gedraaide aarde zouden trekken. Toen drong het tot hem door dat zijn rijkdom en troost werden gekocht door het lijden en de dood van andere levende wezens.
Bhadda had ondertussen zaden op de grond verspreid om te drogen. Ze merkte dat vogels kwamen om de insecten te eten die door de zaden werden aangetrokken. Hierna besloot het paar om de wereld die ze gekend hadden, en zelfs elkaar, te verlaten en echte asceten te worden. Ze gaven al hun bezittingen en bezittingen weg, zetten hun bedienden vrij en liepen weg op afzonderlijke wegen.
In latere tijden, toen Mahakasyapa een discipel van de Boeddha werd, zocht ook Bhadda zijn toevlucht. Ze zou een arhat en een grote matriarch van het boeddhisme worden. Ze was vooral toegewijd aan de training en opleiding van jonge nonnen.
Discipel van de Boeddha
De boeddhistische traditie zegt dat toen Bhadda en Pipphali met elkaar uit elkaar gingen om gescheiden wegen te bewandelen, de aarde beefde met de kracht van hun deugd. De Boeddha voelde deze trillingen en wist dat een grote discipel naar hem toe kwam.
Al snel ontmoetten Pipphali en de Boeddha elkaar als discipel en leraar. De Boeddha gaf Pipphali de naam Mahakasyapa, wat 'grote wijze' betekent.
Mahakasyapa, die een leven van rijkdom en luxe had geleefd, wordt herinnerd voor zijn praktijk van ascese. In een beroemd verhaal gaf hij de Boeddha zijn relatief ongedragen gewaden om als kussen te gebruiken en vroeg toen om het voorrecht om de versleten gewaden van de Boeddha in hun plaats te dragen.
In sommige tradities betekende deze uitwisseling van gewaden dat Mahakasyapa door de Boeddha werd gekozen om op een dag zijn plaats als leider van de vergadering in te nemen. Of dat nou bedoeld was of niet, volgens de Paliteksten prees de Boeddha vaak de vaardigheden van Mahakasyapa als leraar van de dharma. De Boeddha vroeg Mahakasyapa soms om in zijn plaats tot de gemeente te prediken.
Mahakasyapa als Zen-patriarch
Yongjia Xuanjue, een discipel van de grote Chan-patriarch Huineng (638-713) noteerde dat Bodhidharma, de oprichter van Chan (Zen), de 28e dharma-afstammeling van Mahakasyapa was.
Volgens een klassieke tekst toegeschreven aan de Japanse Soto Zen-meester Keizan Jokin (1268-1325), The Transmission of the Light ( Denkoroku ), hief de Boeddha op een dag in stilte een lotusbloesem op en knipperde met zijn ogen. Hierop glimlachte Mahakasyapa. De Boeddha zei: "Ik heb de schatkamer van het oog van de waarheid, de onuitsprekelijke geest van Nirvana. Deze vertrouw ik toe aan Kasyapa."
Dus in de Zen-traditie wordt Mahakasyapa beschouwd als de eerste dharma-erfgenaam van de Boeddha, en in de lijn van voorouders gaat zijn naam naar de Boeddha. Ananda zou de erfgenaam van Mahakasyapa worden.
Mahakasyapa en de eerste boeddhistische raad
Na de dood en Parinirvana van de Boeddha, geschat op ongeveer 480 v.Chr., Waren de verzamelde monniken getroffen door verdriet. Maar een monnik sprak en zei in feite dat ze tenminste de regels van de Boeddha niet meer hoefden te volgen.
Deze opmerking alarmeerde Mahakasyapa. Nu de Boeddha weg was, zou het licht van de dharma uitgaan? Mahakasyapa besloot een grote bijeenkomst van verlichte monniken bijeen te roepen om te beslissen hoe de leer van de Boeddha in de wereld levend kon worden gehouden.
Deze bijeenkomst staat bekend als de Eerste Boeddhistische Raad en het is een van de belangrijkste gebeurtenissen in de boeddhistische geschiedenis. Op een opmerkelijk democratische manier waren de deelnemers het eens over wat de Boeddha hen had geleerd en hoe deze leringen voor toekomstige generaties zouden worden bewaard.
Volgens de overlevering reciteerde Ananda in de komende maanden de preken van de Boeddha uit het geheugen, en een monnik genaamd Upali reciteerde de regels van de Boeddha voor kloostergedrag. De Raad, onder voorzitterschap van Mahakasyapa, stemde ermee in deze recitaties goed te keuren als authentiek en bereid om ze te bewaren door middel van mondelinge recitatie. (Zie de eerste boeddhistische geschriften.)
Omdat zijn leiderschap de sangha bij elkaar hield na de dood van de Boeddha, wordt Mahakasyapa herinnerd als de 'vader van de sangha'. Volgens vele tradities leefde Mahakasyapa nog vele jaren na de Eerste Boeddhistische Raad en stierf vredig terwijl hij zat in meditatie.
