Bezorgdheid over het lot van de doden is niet uniek voor Mormondom
Wanneer een kind sterft zonder de doop of iemand overgaat die nog jong is, vrezen velen van ons voor hun uiteindelijke lot. Sommige religies hebben procedures om de doden te helpen. Dit kunnen speciale gebeden zijn, kaarsen aansteken, specifieke religieuze ceremonies en andere mechanismen om hen te helpen wanneer ze zichzelf schijnbaar niet kunnen helpen.
Net als die van andere religies, gelooft LDS dat hulp nog steeds kan worden gegeven aan een overleden persoon. Alle verbonden en verordeningen die beschikbaar zijn voor stervelingen hier op aarde kunnen worden verstrekt aan de doden die stierven zonder deze voorrechten.
Misinformatie verspreid door nieuwsmedia en individuen heeft velen verward over plaatsvervangend werk voor de doden door LDS-leden. Wat volgt moet u helpen de ware stand van zaken te begrijpen.
Laten we een paar dingen recht krijgen
Voordat we de problemen nader onderzoeken, moeten bepaalde uitspraken worden gedaan:
- De doden worden gedoopt zonder uw medeweten misschien, maar niet zonder hun kennis.
- Mensen die zijn overleden, hebben nog steeds keuzevrijheid . Ze kunnen nog steeds keuzes maken.
- Mormonisme wordt niet aan de doden opgelegd. Ze hebben de keuze om de plaatsvervangende verbonden of verordeningen die voor hen zijn gedaan te aanvaarden of te verwerpen.
- Mensen die gestorven zijn, kunnen zich nog steeds bekeren en de verzoening hen van zonde reinigen.
- Verbonden en verordeningen, zoals de doop voor de doden of het eeuwige huwelijk, kunnen alleen door stervelingen op aarde in LDS-tempels worden gedaan . Geestelijke lichamen kunnen niet worden gedoopt.
- Deze dode mensen worden niet geteld als mormonen en ze staan niet op LDS-ledenlijsten.
Kerkleider ouderling D. Todd Christofferson heeft deze kwesties enige tijd geleden behandeld:
Sommigen hebben het verkeerd begrepen en veronderstellen dat overleden zielen gedoopt worden in het mormoonse geloof zonder hun medeweten 9 of dat mensen die ooit tot andere geloven behoorden, het mormoonse geloof met terugwerkende kracht kunnen opleggen . Ze nemen aan dat we op de een of andere manier de macht hebben om een ziel in geloofskwesties te dwingen. Natuurlijk doen we dat niet. God heeft de mens vanaf het begin zijn keuzevrijheid gegeven. 11 `````````———————————————————————————— '' De gelovigen die zich bekeren zullen worden verlost door gehoorzaamheid aan de verordeningen van het huis van God, 12 alleen als zij die aanvaarden verordeningen. De kerk vermeldt ze niet op haar rollen en telt ze niet mee als lid.
De doden hebben nog steeds de mogelijkheid om zelf te kiezen
Volgens LDS geloven we in keuzevrijheid, onze vrijheid om te kiezen. We hadden het in het voorsterfelijke leven. We hebben het in dit sterfelijke leven en we zullen het hebben in het postmortale leven. Er is maar één probleem. Om bepaalde verbonden te sluiten en bepaalde verordeningen uit te voeren, hebben we lichamen nodig, sterfelijke.
Geestelijke lichamen in het postmortale leven kunnen niet worden gedoopt of andere verordeningen ontvangen. Dus, tenzij we hen helpen, zitten ze vast. We voelen ons bijzonder bezorgd om onze persoonlijke voorouders. Daarom doen we zoveel genealogie.
Een ding waar we het allemaal over eens kunnen zijn, is dat de doden dood zijn. Niets dat we op aarde doen, kan daar verandering in brengen. Stervelingen op aarde kunnen de doden op geen enkele manier schaden. De doden kunnen echter door ons worden geholpen, als ze dat willen.
LDS gelooft dat de doden kunnen kiezen om de verbonden en verordeningen die namens hen worden uitgevoerd te accepteren of te verwerpen.
Geesten in de postmortale wereld weten wanneer hun werk voor hen wordt gedaan in LDS-tempels. Hoe weten we dit? Eenvoudig, hun aanwezigheid kan soms worden gevoeld in tempels. Soms worden deze geesten ook in tempels gezien.
Je kennis van de doden is waarschijnlijk verouderd
Je denkt misschien dat je weet of mensen hun tempelwerk op aarde gedaan zouden willen hebben. Hoe kunt u echter weten of ze hebben besloten het in het postmortale leven te accepteren? Hoe weet je dat ze het nu zouden afwijzen? Zie feiten onder ogen, je hebt er al een tijdje niets meer van gehoord. Dingen kunnen veranderen.
We denken niet dat kennis over hoe ze hun aardse leven hebben geleid, de beste gids is om te weten hoe ze hun postmortale leven willen leiden.
Denk je dat ze willen dat je beslissingen voor hen neemt in hun huidige postmortale leven? Mormonen doen dat niet. We geven ze de kans om hun eigen te maken. Dat is alles wat we doen. Wat we doen wordt gedaan met hun kennis en hun goedkeuring.
Wat we doen, bewaart hun keuzevrijheid en het vermogen om hun eigen bestemming te bepalen. Door hun tempelwerk te doen, kunnen de postmortalen eeuwig vooruitgaan. Anders worden ze belemmerd.
Mijn gegevens, uw gegevens, onze gegevens
Genealogie, of familiegeschiedenis, zoals Mormonen het meestal noemen, is niet uniek voor Mormondom. Het is een tophobby over de hele wereld. Vanwege onze diepgewortelde opvattingen over het helpen van onze voorouders in het postmortale leven, verwerven, organiseren en stellen we genealogische gegevens voor iedereen beschikbaar, grotendeels gratis.
We evalueren niet de redenen waarom andere mensen of andere religies hun genealogie doen of anderszins gebruik maken van de archieven die we bewaren of beschikbaar stellen. We evalueren het leven van dode mensen niet en proberen niet vast te stellen wat ze op aarde hadden willen doen.
Meestal weten we niets over hun leven. Zolang we genoeg een naam, een geboortedatum en een overlijdensdatum kunnen vinden, zijn ze kandidaten voor hun tempelwerk. Dit geldt voor iedereen die ooit op aarde heeft geleefd.
We proberen net zo onzelfzuchtig te zijn met de stervelingen als met de postmortals. We zullen nooit gierig zijn met deze genealogische records
Temple Work For The Dead is een geheel onzelfzuchtige inspanning
Mormonen besteden enorm veel geld en vrijwilligerswerk om genealogische gegevens te verzamelen, te bewaren, te organiseren en beschikbaar te stellen.
We geven ook enorm veel geld en vrijwilligerswerk uit om tempels te bouwen, te onderhouden en te exploiteren.
Dit levert ons geen tastbaar voordeel op. Als postmortals het afwijzen, hebben we onze tijd en geld verspild. Als ze het accepteren, kunnen we ons met hen verheugen in het postmortale leven.
Dit zijn geen egoïstische daden. Als andere mensen of religies iets voor de doden doen dat een speciale religieuze betekenis voor hen heeft, waarom bekritiseer je ze dan?
Als iemand een gebedsketen voor je begint, speciale gebeden zegt, een ritueel uitvoert of iets anders doet omwille van je onsterfelijke ziel, hoe moet je dan reageren? Wat is er mis met simpelweg aangeraakt te worden door hun attentheid en vriendelijkheid?
Alleen afstammelingen kunnen nu voor hun voorouders werken
De kerk beperkt nu tempelwerk tot de voorouders van degenen die namen indienen. Dit is een natuurlijk resultaat van de geavanceerde technologie die we nu hebben.
Als postmortals geen nakomelingen of geen mormoonse nakomelingen hebben, zullen ze moeten wachten om hun werk gedaan te krijgen. Iedereen die ooit heeft geleefd, moet zijn werk laten doen. Mormonen zijn niet van plan dit alles tot ver in het Millennium af te ronden.
De kerk heeft ermee ingestemd om de namen van sommige mensen uit onze archieven te verwijderen, uit respect voor de huidige sterfelijke gevoelens. Dit geldt voor Joodse slachtoffers van de Holocaust.
De kerk kan niet controleren welke namen door personen over de hele wereld worden ingediend, maar het kan nu beperken of het tempelwerk voor hen wordt gedaan en of deze namen al dan niet in onze voltooide archieven voorkomen.
Mormoonse lidmaatschap weerspiegelt alleen sterfelijke mormonen
Er zijn geen dode mensen op Mormon-ledenlijsten. Het huidige LDS-lidmaatschap weerspiegelt alleen nog stervelingen. Wanneer ze sterven, worden ze verwijderd.
U bepaalt of u in dit leven of in het postmortale leven mormoon wilt zijn. Niemand anders kan je dwingen om Mormon te zijn, in dit of het volgende leven.
