Het woord Ostara is slechts een van de namen toegepast op de viering van de lente-equinox op 21 maart. De Eerwaarde Bede zei dat de oorsprong van het woord eigenlijk van Eostre is, een Germaanse godin van de lente. Natuurlijk is het ook dezelfde tijd als de christelijke paasviering en in het joodse geloof vindt ook Pascha plaats. Voor vroege heidenen in de Germaanse landen was dit een tijd om het planten en het nieuwe oogstseizoen te vieren. Doorgaans vierden de Keltische volkeren Ostara niet als een feestdag, hoewel ze in overeenstemming waren met de verandering van de seizoenen.
Volgens History.com,
'Bij de ruïnes van Chichen Itza, de oude stad van Maya in Mexico, verzamelen mensen zich nu op de equinox van de lente (en de herfst) om toe te zien hoe de middagzon schaduwen creëert die lijken op een slang die langs de trappen van de 79-voet hoge piramide van Kukulkan, ook wel El Castillo genoemd. Op de lente-equinox daalt de slang de piramide af totdat deze samengaat met een groot, slangvormig hoofdbeeld aan de basis van de structuur. Terwijl de Maya's ervaren astronomen waren, is het Het is onbekend of zij de piramide specifiek hebben ontworpen om uit te lijnen met de equinox en dit visuele effect te creëren. "
Een nieuwe dag begint
Een dynastie van Perzische koningen bekend als de Achaemenianen vierde de lente-equinox met het festival van No Ruz, wat 'nieuwe dag' betekent. Het is een viering van hoop en vernieuwing die vandaag de dag nog steeds in veel Perzische landen wordt waargenomen en zijn wortels heeft in het zoroastrisme. In Iran vindt een festival met de naam Chahar-Shanbeh Suri plaats vlak voordat No Ruz begint, en mensen zuiveren hun huizen en springen over vuren om de 13-daagse viering van No Ruz te verwelkomen.
Gek als een haas in maart
Lente-equinox is een tijd voor vruchtbaarheid en het zaaien van zaden, en dus wordt de vruchtbaarheid van de natuur een beetje gek. In middeleeuwse samenlevingen in Europa werd de haas van maart gezien als een belangrijk vruchtbaarheidssymbool. Dit is een soort konijn die het grootste deel van het jaar 's nachts actief is, maar in maart, wanneer het paarseizoen begint, zijn er de hele dag door konijntjes. Het vrouwtje van de soort is superfecund en kan een tweede nest krijgen terwijl ze nog zwanger is van een eerste. Alsof dat niet genoeg was, hebben de mannen de neiging om gefrustreerd te raken wanneer ze door hun vrienden worden afgewezen en stuiteren ze onregelmatig rond wanneer ze worden ontmoedigd.
The Legends of Mithras
Ann Ronan / Print Collector / Getty Images Het verhaal van de Romeinse god, Mithras, is vergelijkbaar met het verhaal van Jezus Christus en zijn opstanding. Geboren bij de winterzonnewende en herrezen in de lente, hielp Mithras zijn volgelingen na de dood opklimmen naar het rijk van het licht. In één legende werd Mithras, die populair was onder leden van het Romeinse leger, door de Zon bevolen een witte stier op te offeren. Hij gehoorzaamde met tegenzin, maar op het moment dat zijn mes het lichaam van het wezen binnentrad, vond er een wonder plaats. De stier veranderde in de maan en de mantel van Mithras werd de nachtelijke hemel. Waar het bloed van de stier viel, groeiden bloemen, en stengels graan ontsproot uit zijn staart.
Lente vieringen over de hele wereld
In het oude Rome geloofden de volgelingen van Cybele dat hun godin een partner had die via een maagdelijke geboorte was geboren. Zijn naam was Attis, en hij stierf en werd elk jaar opgewekt tijdens de lente-equinox op de Juliaanse kalender (tussen 22 maart en 25 maart) .
De inheemse Maya's in Midden-Amerika hebben al tien eeuwen een lente-equinoxfestival gevierd. Terwijl de zon ondergaat op de dag van de equinox op de grote ceremoniële piramide, El Castillo, Mexico, baadt zijn 'westelijke gezicht ... in het late middagzonlicht. De verlengende schaduwen lijken te lopen vanaf de bovenkant van de noordelijke trap van de piramide naar de bodem, waardoor de illusie ontstaat van een slang met diamanten rug in afdaling. " Dit wordt al sinds de oudheid "De terugkeer van de zonneslang" genoemd.
Volgens de Eerwaarde Bede was Eostre de Saksische versie van een Germaanse godin genaamd Ostara. Haar feestdag werd gehouden op de volle maan na de lente-equinox vrijwel dezelfde berekening als voor de christelijke Pasen in het westen. Er is heel weinig gedocumenteerd bewijs om dit te bewijzen, maar een populaire legende is dat Eostre laat in de winter een gewonde vogel op de grond vond. Om het leven te redden, veranderde ze het in een haas. Maar "de transformatie was niet compleet. De vogel zag eruit als een haas, maar behield het vermogen om eieren te leggen ... de haas zou deze eieren versieren en ze als geschenken aan Eostre achterlaten."
Moderne feesten
Dit is een goede tijd van het jaar om je zaailingen te starten. Als je een kruidentuin kweekt, begin je de grond klaar te maken voor aanplant in het late voorjaar. Vier de balans tussen licht en donker wanneer de zon de weegschaal begint te laten kantelen en de terugkeer van nieuwe groei nabij is.
Veel moderne heidenen markeren Ostara als een tijd van vernieuwing en wedergeboorte. Neem de tijd om het nieuwe leven dat je omgeeft in de natuur te vieren walk in een park, in het gras liggen, door een bos wandelen. Terwijl u dit doet, observeert u alle nieuwe dingen die om u heen beginnen planten, bloemen, insecten, vogels. Mediteer op het altijd bewegende Wiel van het Jaar en vier de verandering van seizoenen.
