Dharma is het pad van gerechtigheid en het leven van iemand volgens de gedragscodes zoals beschreven door de hindoegeschriften.
Morele wet van de wereld
Hindoeïsme beschrijft dharma als de natuurlijke universele wetten waarvan de naleving mensen in staat stelt tevreden en gelukkig te zijn en zichzelf te redden van degradatie en lijden. Dharma is de morele wet gecombineerd met spirituele discipline die iemands leven leidt. Hindoes beschouwen dharma als het fundament van het leven. Het betekent 'dat wat de mensen van deze wereld en de hele schepping in zich houdt'. Dharma is de 'wet van het zijn' zonder welke dingen niet kunnen bestaan.
Volgens de Schrift
Dharma verwijst naar de religieuze ethiek zoals voorgesteld door hindoe-goeroes in oude Indiase geschriften. Tulsidas, auteur van Ramcharitmanas, heeft de wortel van dharma gedefinieerd als compassie. Dit principe is door Lord Buddha overgenomen in zijn onsterfelijke boek van grote wijsheid, Dhammapada . De Atharva Veda beschrijft symbolisch dharma: Prithivim dharmana dhritam, dat wil zeggen: "deze wereld wordt ondersteund door dharma". In het epische gedicht Mahabharata vertegenwoordigen de Pandava's dharma in het leven en de Kaurava's vertegenwoordigen adharma.
Goede Dharma = Goede Karma
Hindoeïsme accepteert het concept van reïncarnatie, en wat de toestand van een individu in het volgende bestaan bepaalt, is karma die verwijst naar de acties die worden ondernomen door het lichaam en de geest. Om goed karma te bereiken, is het belangrijk om het leven te leiden volgens dharma, wat juist is. Dit omvat het doen wat goed is voor het individu, het gezin, de klasse of kaste en ook voor het universum zelf. Dharma is als een kosmische norm en als iemand tegen de norm ingaat, kan dit leiden tot slecht karma. Dus, dharma beïnvloedt de toekomst volgens het opgebouwde karma. Daarom is iemands dharmische pad in het volgende leven noodzakelijk om alle resultaten van karma uit het verleden tot bloei te brengen.
Wat maakt je dharmisch?
Alles dat a mens helpt God te bereiken is dharma en alles wat een mens belemmert om God te bereiken is adharma. Volgens de Bhagavat Purana heeft rechtschapen leven of leven op een dharmisch pad vier aspecten: soberheid ( tik ), zuiverheid ( shauch ), mededogen ( daya ) en waarachtigheid ( satya ); en adharmisch of onrechtvaardig leven heeft drie ondeugden: trots ( ahankar ), contact ( sangh ) en intoxicatie ( madya ). De essentie van dharma ligt in het bezitten van een bepaald vermogen, kracht, spirituele kracht. De kracht van het zijn van dharmisch ligt ook in de unieke combinatie van spirituele schittering en fysieke bekwaamheid.
De 10 regels van Dharma
Manusmriti geschreven door de oude wijze Manu, schrijft 10 essentiële regels voor de naleving van dharma: geduld ( dhriti ), vergeving ( kshama ), vroomheid of zelfbeheersing ( dama ), eerlijkheid ( asteya ), heiligheid ( shauch ), beheersing van zintuigen ( indraiya-nigrah ), reden ( dhi ), kennis of leren ( vidya ), waarachtigheid ( satya ) en afwezigheid van woede ( krodha ). Manu schrijft verder: "Geweldloosheid, waarheid, niet begeren, zuiverheid van lichaam en geest, beheersing van zintuigen zijn de essentie van dharma". Daarom regeren dharmische wetten niet alleen het individu, maar alles in de samenleving.
Het doel van Dharma
Het doel van dharma is niet alleen om een vereniging van de ziel met de allerhoogste realiteit te bereiken, het suggereert ook een gedragscode die bedoeld is om zowel wereldse vreugde als opperste geluk te verzekeren. Rishi Kanda heeft dharma in Vaisesika gedefinieerd als "dat wereldse vreugde verleent en leidt tot opperste geluk". Hindoeïsme is de religie die methoden suggereert voor het bereiken van het hoogste ideale en eeuwige geluk hier en nu op aarde en niet ergens in de hemel. Het onderschrijft bijvoorbeeld het idee dat het iemands dharma is om te trouwen, een gezin te stichten en voor dat gezin te zorgen op welke manier dan ook. De beoefening van dharma geeft een ervaring van vrede, vreugde, kracht, en rust in jezelf en maakt het leven gedisciplineerd.
