De aard van een offerritueel evenals dat wat moest worden geofferd, kon enigszins variëren, maar het meest elementaire offer was dat van een dier - meestal een os, varken of geit (met de keuze gedeeltelijk afhankelijk van de kosten en schaal, maar nog meer over welke dieren door welke god het meest werden begunstigd). In tegenstelling tot de joodse traditie beschouwden de oude Grieken het varken niet als onrein. Het was in feite het geprefereerde dier voor het brengen van offers bij zuiveringsrituelen.
Het offer
Meestal werd het te offeren dier gedomesticeerd in plaats van vrij wild (behalve in het geval van Artemis, de jagende godin die de voorkeur gaf aan wild). Het zou worden schoongemaakt, gekleed in linten en in een processie naar de tempel worden gebracht. Altaren stonden bijna altijd buiten voor de tempel in plaats van binnen waar het cultusbeeld van de god stond. Daar zou het op (of naast, in het geval van grotere dieren) het altaar worden geplaatst en wat water en gerstzaden erop worden gegoten.
De gerstzaden werden gegooid door degenen die niet verantwoordelijk waren voor het doden van het dier, waardoor hun directe participatie werd gewaarborgd in plaats van louter de status van waarnemer. Het gieten van water op het hoofd dwong het dier om te "knikken" in overeenstemming met het offer. Het was belangrijk dat het offer niet als een daad van geweld werd behandeld; in plaats daarvan moet het een handeling zijn waarin iedereen een gewillige deelnemer was: stervelingen, onsterfelijken en dieren.
Vervolgens trok de persoon die het ritueel uitvoerde een mes (machaira) uit dat in de gerst was verborgen en sneed de keel van het dier snel door, waardoor het bloed in een speciale bak kon lopen. De ingewanden, vooral de lever, zouden dan worden geëxtraheerd en onderzocht om te zien of de goden dit offer accepteerden. Zo ja, dan kan het ritueel doorgaan.
Feest na opoffering
Op dit punt zou het offerritueel een feest worden voor zowel goden als mensen. Het dier zou op open vuur op het altaar worden gekookt en de stukken worden verdeeld. Naar de goden gingen de lange beenderen met wat vet en kruiden (en soms wijn) - die zouden blijven worden verbrand zodat de rook naar de goden en godinnen boven zou opstijgen. Soms werd de rook voor voortekenen 'gelezen'. Naar de mensen gingen het vlees en andere smakelijkere delen van het dier - inderdaad, het was normaal voor de oude Grieken om alleen vlees te eten tijdens een offerritueel.
Alles moest daar in dat gebied worden gegeten in plaats van mee naar huis te nemen en het moest binnen een bepaalde tijd worden gegeten, meestal 's avonds. Dit was een gemeenschappelijke aangelegenheid - niet alleen waren alle leden van de gemeenschap daar samen aan het eten en sociaal bezig, maar men geloofde dat de goden ook rechtstreeks deelnamen. Een cruciaal punt dat hier in gedachten moet worden gehouden, is dat de Grieken dit allemaal niet hebben gedaan terwijl ze zich ter aarde wierpen zoals in andere oude culturen. In plaats daarvan aanbaden de Grieken hun goden terwijl ze opstonden - niet helemaal als gelijkwaardig, maar meer gelijk en meer vergelijkbaar dan je normaal tegenkomt.
