Hoewel Luciferianen en Satanisten Satan en Lucifer niet op dezelfde manier bekijken als christenen, weerspiegelt hun keuze van die bijbelse namen hun opvattingen en kritiek op het christendom. de mensheid volgens het Satanische en Luciferiaanse perspectief.
God is onderdrukkend
De God van het christendom is onderdrukkend, wreed en willekeurig. Christenen onderwerpen zich aan een veeleisende god die spirituele chantage begaat door te dreigen de ongehoorzame te verdoemen. In deze context is het niet belangrijk of een dergelijk wezen al dan niet bestaat, het is belangrijker om zijn onderdrukkende aard te realiseren.
God schuwt zijn eigen creaties
Volgens het traditionele christendom is de materiële wereld vol zondige verleidingen die een persoon van het pad van verlossing kunnen leiden. Deze dingen omvatten het comfort van het leven, zoals lekker eten, seks en luxe artikelen. Waarom iets maken met als enig doel om volgers te verleiden?
Zowel Luciferianen als Satanisten genieten onbeschaamd volop van het leven en negeren culturele of religieuze taboes. Voor satanisten is het fysieke bestaan de som van het menselijk bestaan. Voor Luciferians zijn zowel geest als lichaam belangrijk, maar ze zijn niet in conflict met elkaar.
Aanmoediging van middelmatigheid
Het christendom onderschrijft het belang van het individu. Trots op iemands prestaties wordt als een zonde beschouwd. Zonder de belofte van een soort beloning - acclamatie, rijkdom, vooruitgang, allemaal verleidingen - hoe kan iemand worden aangemoedigd om uit te blinken boven minimale verwachtingen?
Massa religie als een middel van controle
Het christendom is sterk afhankelijk van veronderstelde autoriteit. Van christenen wordt verwacht dat zij de Bijbel als feit aanvaarden en de voorschriften van kerkleiders volgen. Persoonlijke interpretatie wordt vaak veroordeeld, vooral wanneer het in tegenspraak is met het begrip van de meerderheid.
Satanisme en vooral Luciferianisme zijn esoterische religies. Er zijn geen goeroes, heiligen of gezaghebbende leiders. Beide groepen moedigen individuele studie van alle dingen aan en accepteren nooit iets alleen omdat je wordt verteld dat je dat moet doen.
Noch het Luciferianisme noch het Satanisme zoekt bekeerlingen, veel minder druk om lid te worden, alle leden willen actief betrokken zijn. Veel christenen daarentegen zijn in de religie geboren en, althans in de geest van de satanist of Lucifer, hebben de neiging het te accepteren omdat ze zijn opgevoed om het te accepteren, of uit angst voor verdoemenis. Ze houden hun overtuigingen zo nauw vast, dat ze blind worden voor kritiek van buitenaf.
Wanen versus realiteit
Het christendom schetst een beeld van de wereld dat volledig haaks staat op de realiteit. Natuurlijke driften zijn geestelijk schadelijk. Van mensen wordt verwacht dat ze beleefd of zelfs onderdanig zijn om conflicten te vermijden, zelfs wanneer het schadelijk voor zichzelf kan zijn. Strijd is iets omarmd te worden, niet gemeden. Spirituele wezens beoordelen elke ziel op willekeurige regels, waardoor mensen constant bang zijn voor hun potentiële redding.
Satanisten en Luciferianen zijn het erover eens dat er meer in de wereld is dan wat meteen duidelijk is en dat deze dingen tijd, energie en onderzoek nodig hebben om te begrijpen. Dat maakt dergelijke dingen echter niet onverklaarbaar. De wereld kan rationeel worden begrepen zonder het bestaan van een almachtige godheid.
Een goede God had deze wereld niet kunnen scheppen
Christenen staan erop dat God helemaal goed is en dat hij de schepper van alles is. Hij creëerde een wereld van ontberingen, strijd en pijn, maar staat erop dat hij van de mensheid houdt. Hoewel de Bijbel leert dat Satan uit de gratie is gevallen en de schepping van de Heer heeft verdraaid, erkent het niet het feit dat God dat heeft laten gebeuren. De almachtige christelijke God is almachtig, en toch zag hij de mogelijkheid over het hoofd dat zijn creaties hem zouden falen. In plaats van de fout te erkennen, ligt de schuld bij de kleinere wezens - de mensheid en de gevallen engel, Satan.
