Het continent van Afrika is de thuisbasis van honderden inheemse stammen die een grote verscheidenheid aan talen spreken en een grote verscheidenheid aan verschillende spirituele ideeën geloven. Men kan zeker niet spreken van "Afrikaanse religie" alsof het een enkele, samenhangende set van overtuigingen was. De versies van deze religies, zoals ze zich in de Nieuwe Wereld ontwikkelden, werden bekend als Afrikaanse Diaspora-religies.
Oorsprong van de Diaspora-religie
Toen Afrikaanse slaven tussen de 16e en 19e eeuw naar de Nieuwe Wereld werden vervoerd, brachten ze elk hun eigen persoonlijke overtuigingen. Slaveneigenaren mengden echter opzettelijk slaven uit verschillende achtergronden met elkaar om een slavenpopulatie te hebben die niet gemakkelijk met zichzelf kon communiceren en zo het vermogen om te rebelleren inperken.
Bovendien verbieden christelijke slavenhouders vaak de praktijk van heidense religies (zelfs wanneer zij ook bekering tot het christendom verbieden). Als zodanig beoefenden groepen slaven in het geheim onder vreemdelingen verenigd door de omstandigheid. Tradities van meerdere stammen begonnen zich te vermengen. Ze zouden ook inheemse geloofsovertuigingen van de Nieuwe Wereld kunnen aannemen als inboorlingen ook voor slavenarbeid zouden worden gebruikt. Ten slotte, toen slaven zich tot het christendom begonnen te bekeren (met het begrip dat een dergelijke bekering hen niet van slavernij zou bevrijden), begonnen ze zich ook christelijke overtuigingen te vermengen, hetzij uit werkelijke overtuiging, hetzij uit een behoefte om hun werkelijke praktijken.
Omdat de Afrikaanse Diaspora-religies sterk putten uit meerdere verschillende bronnen, worden ze ook vaak geïdentificeerd als syncretische religies.
De Diaspora
Een diaspora is een verspreiding van mensen, meestal onder dwang, in meerdere richtingen. De Atlantische slavenhandel is een van de meest bekende oorzaken van een diaspora, die Afrikaanse slaven verspreidt in Noord- en Zuid-Amerika. De Joodse diaspora's in de handen van Babylon en het Romeinse rijk zijn een ander redelijk bekend voorbeeld.
Vodou (Voodoo)
Vodou ontwikkelde zich voornamelijk in Haïti en New Orleans. Het stelt het bestaan van een enkele god, Bondye, evenals talrijke geesten die bekend staan als wawa (loa). Bondye is een goede maar verre god, dus mensen benaderen de meer aanwezige en tastbare lwa.
Het moet niet worden verward met de Afrikaanse Vodun. Vodun is een algemene reeks overtuigingen van meerdere stammen aan de westkust van Afrika. Vodun is een primaire Afrikaanse religie van oorsprong van niet alleen New World Vodou, maar ook Santeria en Candomble.
Afrikaanse Vodun, evenals elementen van Kongo en Yoruba-religies, hebben de ontwikkeling van New World Vodou beïnvloed.
Santeria
Santeria, ook bekend als Lacumi of Regla de Ocha, ontwikkelde zich voornamelijk in Cuba. Naast de religie van Vodun en Yoruba leent Santeria ook van de inheemse overtuigingen van de Nieuwe Wereld. Santeria wordt voornamelijk bepaald door zijn rituelen in plaats van door overtuigingen. Alleen goed voorbereide priesters kunnen deze rituelen uitvoeren, maar ze kunnen voor iedereen worden uitgevoerd.
Santeria herkent het bestaan van meerdere goden bekend als orisha's, hoewel verschillende gelovigen verschillende aantallen orisha's herkennen. De orisha's zijn gemaakt door of zijn emanaties van de scheppergod Olodumare, die zich heeft teruggetrokken uit de schepping.
Candomble
Candomble, ook bekend als Macumba, is van oorsprong vergelijkbaar met Santeria maar ontwikkeld in Brazilië. In het Portugees, de officiële taal van Brazilië, worden de orisha's orixa's genoemd.
Umbanda
Umbanda groeide uit Candomble in de late 19e eeuw. Omdat het echter in meerdere paden is opgedeeld, zijn sommige groepen verder weg van Candomble dan anderen. Umbanda heeft ook de neiging om wat oosterse esoterie op te nemen, zoals het lezen van kaarten, karma en reïncarnatie. Dierenoffers, gebruikelijk is de meeste Afrikaanse Diaspora-religies, wordt vaak geschuwd door Umbandenans.
Quimbanda
Quimbanda ontwikkelde zich parallel aan Umbanda, maar in veel opzichten in een tegenovergestelde richting. Terwijl Umbanda meer geneigd was om extra religieus denken te omarmen en afstand te nemen van de traditionele Afrikaanse religie, omarmt Quimbanda sterker de Afrikaanse religie terwijl het veel van de katholieke invloed verwerpt die in andere diaspora-religie wordt gezien.
