Elke spirituele traditie heeft een gedefinieerde (of impliciete) kosmologie: een verhaal over de oorsprong van het universum - over hoe de wereld zoals wij die waarnemen tot stand komt. In het taoïsme is deze kosmologie uniek verstoken van symbolische godheden, in plaats daarvan gericht op energetische en elementaire principes. Het systeem kan vrij ongewoon en abstract lijken voor degenen die het Taoïsme voor het eerst tegenkomen.
De basis
- In het begin was er een eindeloze leegte, bekend als Wu Chi of Tao. De Tao is een universele energie, waaruit alle dingen voortkomen.
- Uit dit enorme kosmische universum, uit Tao, komt de Ene tevoorschijn.
- Zoals de Ene zich in de wereld manifesteert, verdeelt deze in twee: de Yin en de Yang, aanvullende voorwaarden voor actie (Yang) en inactiviteit (Yin). Deze fase vertegenwoordigt de opkomst van dualiteit / polariteit uit de eenheid van Tao. De 'dans' - de voortdurende transformaties - van Yin en Yang voedt de stroom van qi (chi) In de taoïstische kosmologie is Qi in constante transformatie tussen zijn gecondenseerde materiële toestand en zijn verdunde energetische toestand.
- Uit deze dans van Yin en Yang komen de vijf elementen naar voren: hout (kleinere yang), vuur (grotere yang), metaal (kleinere yin), water (grotere yin) en aarde (centrale fase). Ook worden hier de acht trigrammen (Bagua) geproduceerd die de 64 hexagrammen van de Yijing (I Ching) vormen. Dit stadium vertegenwoordigt de vorming, uit de initiële Yin / Yang-dualiteit, van de elementaire bestanddelen van de fenomenale wereld.
- Uit de vijf samenstellende elementen komen de 'tienduizend dingen', die het gehele manifest bestaan vertegenwoordigen, alle objecten, bewoners en fenomenen van de wereld die we ervaren. Menselijke wezens, in de taoïstische kosmologie, behoren tot de tienduizend dingen - combinaties van de vijf elementen in verschillende combinaties. Spirituele groei en verandering is voor Taoïsten een kwestie van het in evenwicht brengen van de vijf elementen in de persoon. In tegenstelling tot veel religieuze systemen, worden mensen niet beschouwd als iets dat los staat van de natuurlijke wereld, maar als gewoon een andere manifestatie ervan.
Een andere manier om dit proces te beschrijven is om te zeggen dat deze stadia de afdaling van energetisch bewustzijn in fysieke vorm vertegenwoordigen. Van taoïstische mystici wordt gezegd dat ze, met behulp van verschillende innerlijke alchemietechnieken, deze opeenvolging van gebeurtenissen kunnen omkeren en terugkeren naar het energieke, zalige rijk van Tao. De praktijk van het taoïsme is in het algemeen een poging om de aanwezigheid en werking van de universele tao in de tienduizend dingen waar te nemen en in evenwicht ermee te leven.
