In de katholieke kerk is Advent een voorbereidingsperiode die zich uitstrekt over de vier zondagen vóór Kerstmis. Het woord Advent komt van het Latijnse advenio, "komen", en verwijst naar de komst van Christus. En de term de komst omvat drie verwijzingen: allereerst naar onze viering van Christus 'geboorte met Kerstmis; ten tweede, tot de komst van Christus in ons leven door genade en het sacrament van de heilige communie; en ten slotte, tot zijn tweede komst aan het einde der tijden.
Onze voorbereidingen moeten daarom alle drie de dingen in gedachten houden. We moeten onze ziel voorbereiden om Christus waardig te ontvangen.
First We Fast; Dan feesten we
Advent wordt een 'kleine vastentijd' genoemd, omdat het traditioneel een periode van toegenomen gebed, vasten en goede werken omvatte. Hoewel de westerse kerk niet langer een vaste eis heeft om te vasten tijdens de advent, blijft de oosterse kerk (zowel katholiek als orthodox) zich houden aan wat bekend staat als Philip's Fast, van 15 november tot Kerstmis.
Traditioneel zijn alle grote feesten voorafgegaan door een tijd van vasten, die het feest zelf vreugdevoller maakt. Helaas heeft Advent vandaag vervangen door 'het kerstinkopenseizoen', zodat tegen de tijd dat Kerstmis komt, veel mensen niet langer van het feest genieten of zelfs speciaal de volgende 12 dagen van de kersttijd markeren, die duurt tot Epiphany (of, technisch gezien begint de zondag na Epiphany, namelijk dat het volgende seizoen, de gewone tijd genoemd, op de volgende maandag begint).
De symbolen van advent
In haar symboliek blijft de kerk de boetvaardigheid en voorbereidende aard van de advent benadrukken. Zoals tijdens de vastentijd dragen priesters paarse gewaden en wordt de Gloria ("Glorie voor God") weggelaten tijdens de mis. De enige uitzondering is op de derde zondag van de advent, bekend als Gaudete-zondag, wanneer priesters roze-gekleurde gewaden kunnen dragen. Net als op Laetare zondag tijdens de vastentijd, is deze uitzondering bedoeld om ons aan te moedigen ons gebed en vasten voort te zetten, omdat we kunnen zien dat de advent meer dan halverwege is.
De adventskrans
Misschien wel de bekendste van alle adventsymbolen is de adventskrans, een gewoonte die zijn oorsprong vond onder Duitse lutheranen maar al snel werd overgenomen door katholieken. Bestaande uit vier kaarsen (drie paars of blauw en één roze) gerangschikt in een cirkel met groenblijvende takken (en vaak een vijfde, witte kaars in het midden), komt de adventskrans overeen met de vier zondagen van de advent. De paarse of blauwe kaarsen vertegenwoordigen de boetseigenschap van het seizoen, terwijl de roze kaars herinnert aan de rust van Gaudete zondag. De witte kaars staat, wanneer gebruikt, voor Kerstmis.
Advent vieren
We kunnen beter genieten van Kerstmis . Zich op vrijdag onthouden van vlees of helemaal niet eten tussen de maaltijden door is een goede manier om de advent snel te doen herleven. (We eten geen kerstkoekjes of luisteren naar kerstmuziek voordat Kerstmis iets anders is.) We kunnen gewoonten zoals de adventskrans, de kerstnoven van Saint Andrew en de Jesse Tree opnemen in ons dagelijkse ritueel, en we kunnen wat tijd vrijmaken voor speciale Bijbellezingen voor de advent, die ons herinneren aan de drievoudige komst van Christus.
De kerstboom en andere decoraties uitstellen is een andere manier om onszelf eraan te herinneren dat het feest er nog niet is. Traditioneel werden dergelijke decoraties op kerstavond aangebracht en ze zouden pas na Epiphany worden weggehaald om de kersttijd volledig te vieren.
