De tekst van het evangelie volgens Mark identificeert niemand specifiek als de auteur. Zelfs 'Mark' wordt niet geïdentificeerd als de auteur in theorie, 'Mark' had simpelweg een reeks gebeurtenissen en verhalen kunnen relateren aan iemand anders die ze heeft verzameld, bewerkt en in het evangelie vastgelegd. Pas in de tweede eeuw werd de titel "Volgens Marcus" of "Het evangelie volgens Marcus" op dit document aangebracht.
Markeer in het Nieuwe Testament
Een aantal mensen in het Nieuwe Testament niet alleen Handelingen maar ook in de brieven van Paulus heten Mark en iedereen van hen zou mogelijk de auteur van dit evangelie kunnen zijn. Volgens de overlevering werd het evangelie volgens Marcus opgeschreven door Marcus, een metgezel van Petrus, die eenvoudig registreerde wat Petrus in Rome predikte (1 Petrus 5:13) en deze persoon werd op zijn beurt geïdentificeerd met 'Johannes Marcus' in Handelingen (12: 12, 25; 13: 5-13; 15: 37-39) evenals het 'teken' in Filemon 24, Kolossenzen 4:10 en 2 Timotheüs 4: 1.
Het lijkt onwaarschijnlijk dat al deze Merken hetzelfde Merkteken waren, laat staan de auteur van dit evangelie. De naam "Marcus" komt vaak voor in het Romeinse rijk en er zou een sterk verlangen zijn geweest om dit evangelie te associëren met iemand die dicht bij Jezus stond. Het was in dit tijdperk ook gebruikelijk om geschriften toe te schrijven aan belangrijke figuren uit het verleden om ze meer autoriteit te geven.
Papias & Christian Traditions
Dit is echter wat de christelijke traditie heeft doorgegeven, en om eerlijk te zijn, het is een traditie die vrij ver teruggaat tot de geschriften van Eusebius rond het jaar 325. Hij beweerde op zijn beurt te vertrouwen op werk van een eerdere schrijver, Papias, bisschop van Hierapolis, (ca. 60-130) die hierover rond het jaar 120 schreef:
"Mark, die de tolk van Petrus is geworden, schreef nauwkeurig op wat hij zich herinnerde van wat de Heer zei of deed, maar niet in volgorde."
Papias 'beweringen waren gebaseerd op dingen die hij zei te hebben gehoord van een' Presbyter '. Eusebius zelf is echter geen volledig betrouwbare bron en zelfs hij twijfelde aan Papias, een schrijver die kennelijk verfraaid was. Eusebius impliceert wel dat Mark stierf in het 8e jaar van Nero's regering, wat zou zijn geweest voordat Peter stierf een tegenstelling tot de traditie dat Mark de verhalen van Petrus na zijn dood opschreef. Wat betekent "tolk" in deze context? Merkt Papias op dat dingen niet werden geschreven 'om tegenstrijdigheden met andere evangeliën weg te verklaren?
Romeinse oorsprong van Mark
Zelfs als Mark niet op Peter als bron voor zijn materiaal vertrouwde, zijn er redenen om te beweren dat Mark in Rome heeft geschreven. Bijvoorbeeld, Clement, die stierf in 212, en Irenaeus, die stierf in 202, zijn twee vroege kerkleiders die beiden een Romeinse oorsprong voor Mark steunden. Mark berekent de tijd volgens een Romeinse methode (bijvoorbeeld door de nacht in vier horloges in plaats van drie te verdelen), en ten slotte heeft hij een verkeerde kennis van de Palestijnse geografie (5: 1, 7:31, 8:10).
Marks taal bevat een aantal "Latinisms" leenwoorden van Latijn naar Grieks die een publiek suggereren dat meer vertrouwd is met Latijn dan in het Grieks. Sommige van deze Latinismen omvatten (Grieks / Latijn) 4:27 modios / modius (een maat), 5: 9, 15: legi n / legio (legioen), 6:37: d nari n / denarius (een Romeinse munt), 15:39, 44-45: kenturi n / centurio (centurion; zowel Matthew als Luke gebruiken ekatontrach s, het equivalent in het Grieks).
Joodse oorsprong van Mark
Er zijn ook aanwijzingen dat de auteur van Mark joods kan zijn of een joodse achtergrond had. Veel geleerden beweren dat het evangelie een Semitische smaak heeft, waarmee ze bedoelen dat er Semitische syntactische kenmerken voorkomen in de context van Griekse woorden en zinnen. Een voorbeeld van deze Semitische "smaak" zijn werkwoorden die zich aan het begin van zinnen bevinden, het wijdverbreide gebruik van asyndeta (clausules samenvoegen zonder conjuncties) en parataxis (clausules verbinden met de conjunctie kai, wat "en" betekent).
Veel geleerden geloven tegenwoordig dat Mark misschien in een plaats als Tyre of Sidon heeft gewerkt. Het is dicht genoeg bij Galilea om bekend te zijn met zijn gewoonten en gewoonten, maar ver genoeg dat de verschillende ficties die hij bevat geen achterdocht en klacht zouden wekken. Deze steden zouden ook consistent zijn geweest met het ogenschijnlijke opleidingsniveau van de tekst en de schijnbare bekendheid met christelijke tradities in Syrische gemeenschappen.
