Veel mensen associëren mennonieten met buggy's, motorkappen en afzonderlijke gemeenschappen, net als de Amish. Hoewel dat geldt voor oude orde-mennonieten, leeft de overgrote meerderheid van dit geloof in de samenleving zoals andere christenen, autorijden, moderne kleding dragen en zijn actief betrokken bij hun gemeenschappen. Mennonieten tellen meer dan 1, 5 miljoen leden in 75 landen.
Oprichting van de mennonieten
Een groep anabaptisten brak uit de protestantse en katholieke gelederen in 1525 in Zwitserland. In 1536 trad Menno Simons, een voormalige Nederlandse katholieke priester, toe tot een leidende positie. Om vervolging te voorkomen migreerden Zwitserse Duitse mennonieten in de 18e en 19e eeuw naar de Verenigde Staten. Ze vestigden zich eerst in Pennsylvania en verspreidden zich vervolgens naar de Midwest-staten. De Amish splitste zich af van de mennonieten in de jaren 1600 in Europa omdat ze vonden dat de mennonieten te liberaal waren geworden.
Aardrijkskunde
De grootste concentratie mennonieten bevindt zich in de Verenigde Staten en Canada, maar grote aantallen komen ook voor in Afrika, India, Indonesië, Midden- en Zuid-Amerika, Duitsland, Nederland en de rest van Europa.
Mennonietbestuur
De grootste vergadering is de Mennonite Church USA-vergadering, die op oneven jaren samenkomt. In de regel worden mennonieten niet geregeerd door een hiërarchische structuur, maar er is een geven en nemen onder plaatselijke kerken en de 22 regionale conferenties. Elke kerk heeft een predikant; sommigen hebben diakenen die toezicht houden op de financiën en het welzijn van kerkleden. Een opzichter begeleidt en adviseert lokale pastors.
Heilige of onderscheidende tekst
De Bijbel is het gidsboek van de mennonieten.
Opmerkelijke mennonitische ministers en leden
Menno Simons, Rembrandt, Milton Hershey, JL Kraft, Matt Groening, Floyd Landis, Graham Kerr, Jeff Hostetler, Larry Sheets.
Mennonitische overtuigingen
Leden van de Mennonite Church USA beschouwen zichzelf noch katholiek noch protestant, maar een afzonderlijke geloofsgroep met wortels in beide tradities. Mennonieten hebben veel gemeen met andere christelijke denominaties. De kerk legt de nadruk op vredestichting, dienstbaarheid aan anderen en een heilig, op Christus gericht leven.
Mennonieten geloven dat de Bijbel goddelijk geïnspireerd is en dat Jezus Christus aan het kruis stierf om de mensheid van zijn zonden te redden. Mennonieten geloven dat 'georganiseerde religie' belangrijk is om individuen te helpen hun doel te begrijpen en om de samenleving te beïnvloeden. Kerkleden zijn actief in de gemeenschap en een groot aantal neemt deel aan zendingswerk.
De kerk gelooft al lang in pacifisme. Leden beschouwen dit als gewetensbezwaarden tijdens oorlog, maar ook als onderhandelaars bij het oplossen van conflicten tussen strijdende partijen.
- Doop: Waterdoop is een teken van reiniging van zonde en een belofte om Jezus Christus te volgen door de kracht van de Heilige Geest. Het is een openbare daad 'omdat de doop een verbintenis tot lidmaatschap en dienstbetoon in een bepaalde gemeente betekent'.
- Bijbel: "Mennonieten geloven dat de hele Schrift door God is geïnspireerd door de Heilige Geest voor instructie in redding en training in gerechtigheid. We accepteren de Schrift als het Woord van God en als de volledig betrouwbare en betrouwbare standaard voor christelijk geloof en leven ... "
- Communie: Het avondmaal is een teken om het nieuwe verbond te gedenken dat Jezus met zijn dood aan het kruis heeft gesloten.
- Eeuwige veiligheid: mennonieten geloven niet in eeuwige veiligheid. Iedereen heeft een vrije wil en kan ervoor kiezen om een zondig leven te leiden, waarbij hij zijn redding verliest.
- Regering: het stemmen varieert enorm onder mennonieten. Conservatieve groepen doen dat vaak niet; moderne mennonieten doen dat vaak. Hetzelfde geldt voor de juryplicht. De Bijbel waarschuwt tegen het afleggen van eden en het beoordelen van anderen, maar sommige mennonieten verwelkomen de plicht van de jury. In de regel proberen mennonieten rechtszaken te vermijden, op zoek naar onderhandeling of een andere vorm van verzoening. Sommige mennonieten zoeken een openbaar ambt of werk van de overheid en vragen altijd of de positie hen in staat stelt het werk van Christus in de wereld te bevorderen.
- Hemel, hel: mennonitische overtuigingen zeggen dat degenen die Christus hebben ontvangen in hun leven als Heer en Heiland naar de hemel zullen gaan. De kerk heeft geen gedetailleerde positie in de hel, behalve dat het bestaat uit een eeuwige scheiding van God.
- Heilige Geest : mennonieten geloven dat de Heilige Geest de eeuwige Geest van God is, die in Jezus Christus woonde, de kerk machtigt en de bron is van het leven van de gelovige in Christus.
- Jezus Christus: mennonieten geloven dat Christus de Zoon van God is, de Verlosser van de wereld, volledig menselijk en volledig God. Hij verzoende de mensheid met God door zijn offerdood aan het kruis.
- Verordeningen: mennonieten verwijzen naar hun gebruiken als verordeningen of handelingen, in plaats van het woord sacrament. Ze erkennen zeven "bijbelse verordeningen": doop op belijdenis van geloof; het avondmaal; wassen van de voeten van de heiligen; de heilige kus; huwelijk; wijding van ouderlingen / bisschoppen, predikanten / predikers van het Woord, diakenen; en zalven met olie voor genezing.
- Vrede / pacifisme: omdat Jezus zijn volgelingen leerde van iedereen te houden, is doden, zelfs in oorlog, geen christelijke reactie. De meeste jonge mennonieten dienen niet in het leger, hoewel ze worden aangemoedigd om een jaar in dienst te zijn in missies of in de plaatselijke gemeenschap.
- Sabbat: Mennonieten komen op zondag bijeen voor erediensten, volgens de traditie van de vroege kerk. Ze baseren dat op het feit dat Jezus opstond uit de dood op de eerste dag van de week.
- Redding: de Heilige Geest is de verlosser, die mensen ertoe beweegt dit geschenk van God te aanvaarden. De gelovige accepteert Gods genade, vertrouwt alleen op God, bekeert zich, wordt lid van een kerk en leeft een leven van gehoorzaamheid.
- Drie-eenheid: mennonieten geloven in de Drie-eenheid als "drie aspecten van het Goddelijke, alles in één": Vader, Zoon en Heilige Geest.
Mennonietenpraktijken
Als anabaptisten beoefenen mennonieten de doop bij volwassenen op gelovigen die hun geloof in Christus kunnen belijden. De handeling kan zijn door onderdompeling, beregening of water uit een kruik gieten.
In sommige kerken bestaat de gemeenschap uit voetwassing en distributie van brood en wijn. Communie, of het avondmaal, is een symbolische handeling, gedaan ter herdenking van het offer van Christus. Sommigen oefenen driemaandelijks het avondmaal, anderen tweemaal per jaar.
De heilige kus op de wang wordt alleen gedeeld met leden van hetzelfde geslacht in conservatieve kerken. Moderne mennonieten schudden meestal gewoon de hand.
Zondagvereringsdiensten lijken op die in evangelische kerken, met zang, een prediker die gebeden leidt, getuigenissen vraagt en een preek geeft. Veel mennonitische kerken hebben traditionele vierstemmige a capella-zang, hoewel orgels, piano's en andere muziekinstrumenten veel voorkomen.
