Mahayana-boeddhisme

01 van 11 Shaolin Monk: Kung Fu Met Mala-kralen Boeddhisme of Show Biz? Een krijgersmonnik van de Shaolin-tempel toont zijn Kung Fu-vaardigheden in het Pagodebos van de tempel. Cancan Chu / Getty-afbeeldingen Het Shaolin-klooster en de monniken vandaag Vechtsportfilms en de "Kung Fu" televisieserie uit de jaren zeventig hebben Shaolin zeker tot het beroemdste boeddhistische klooster ter wereld gemaakt

Het Zenboeddhisme heeft de reputatie ondoorgrondelijk te zijn en veel van die reputatie komt van koans . Koans (uitgesproken als KO-ahns ) zijn cryptische en paradoxale vragen van Zen-leraren die rationele antwoorden tarten . Leraren presenteren vaak koans in formele gesprekken, of studenten kunnen worden uitgedaagd om ze in hun meditatiepraktijk te 'oplossen'

Boeddhisme of (f ji o) werd voor het eerst vanuit India naar China gebracht door missionarissen en handelaren langs de zijderoute die China in de late Han-dynastie (202 v.Chr. - 220 n.Chr.) Met Europa verbond. Tegen die tijd was het Indiase boeddhisme al meer dan 500 jaar oud, maar het geloof begon niet te bloeien in China tot de neergang van de Han-dynastie en een einde kwam aan de strenge confuciaanse overtuigingen

In veel geesten is de formele theeceremonie een iconische weergave van de Japanse cultuur, en tegenwoordig is het zelfs meer ingebakken in de Japanse levensstijl dan in China, waar de ceremonie bijna 900 jaar geleden werd geleend. De theecermony is in veel opzichten synoniem met Zen, omdat beide tegelijkertijd vanuit China in Japan aankwamen

Hoewel mannelijke leraren de geregistreerde geschiedenis van het zenboeddhisme domineren, maakten ook veel opmerkelijke vrouwen deel uit van de zen-geschiedenis. Sommige van deze vrouwen verschijnen in de koan-collecties. In geval 31 van de Mumonkan wordt bijvoorbeeld een ontmoeting geregistreerd tussen meester Chao-chou Ts'ung-shen (778-897) en een wijze oude vrouw wiens naam niet wordt onthouden

Dazu Huike (487-593; ook gespeld als Hui-k'o of Taiso Eka in Japan) wordt herinnerd als de tweede patriarch van Zen en de belangrijkste dharma-erfgenaam van de legendarische Bodhidharma. Als je überhaupt wel van Huike hebt gehoord, komt dat waarschijnlijk door het beroemde verhaal van zijn eerste ontmoeting met Bodhidharma.

Er zijn verschillende populaire boeken over zenboeddhisme en vechtsporten geweest, waaronder de klassieke Zen and the Art of Archery (1948) van Eugen Herrigel en Zen in the Martial Arts (1979) van Joe Hyams. En er is geen einde gekomen aan films met Shaolin 'kung fu'-boeddhistische monniken, hoewel niet iedereen de Zen-Shaolin-verbinding kan herkennen

De Trikaya-doctrine van het Mahayana-boeddhisme vertelt ons dat een Boeddha zich op drie verschillende manieren manifesteert. Hierdoor kan een Boeddha tegelijkertijd één zijn met het absolute, terwijl hij in de relatieve wereld verschijnt ten behoeve van lijdende wezens. Inzicht in de Trikaya kan veel verwarring over de aard van een Boeddha wegnemen.

Yogacara ("beoefening van yoga") is een filosofische tak van het Mahayana-boeddhisme dat in de 4e eeuw CE in India ontstond. De invloed ervan is vandaag de dag nog steeds duidelijk in veel scholen van het boeddhisme, waaronder Tibetaans, Zen en Shingon. Yogacara is ook bekend als Vijanavada, of de School van Vijnana omdat Yogacara zich voornamelijk bezighoudt met de aard van Vijnana en de aard van ervaring

De basisdefinitie van bodhicitta is "het verlangen om verlichting te realiseren in het belang van anderen." Het wordt ook beschreven als de gemoedstoestand van een bodhisattva , meestal een verlicht wezen dat heeft gezworen in de wereld te blijven totdat alle wezens verlicht zijn. Leringen over bodhicitta (soms gespeld bodhicitta) lijken zich in het Mahayana-boeddhisme rond de 2e eeuw CE te hebben ontwikkeld, geven of nemen, of ongeveer tegelijkertijd dat de Prajnaparamita Sutra's waarschijnlijk werden geschreven

Je hebt gehoord van Zen. Je hebt misschien zelfs momenten van Zen instances van inzicht en een gevoel van verbondenheid en begrip gehad die uit het niets lijken te komen. Maar wat is zen precies? Het wetenschappelijke antwoord op die vraag is dat Zen een school van Mahayana-boeddhisme is die ongeveer 15 eeuwen geleden in China ontstond

Een van de hoogtepunten van de Hungry Ghost Month (, Gu Yu ) is het Hungry Ghost Festival (, Zh ng Yu n Ji ). Wat is de reden voor de viering? Boeddhisten en taoïsten nemen deel aan rituelen gedurende de Hungry Ghost-maand maar vooral op het Hungry Ghost-festival. Er wordt aangenomen dat de poorten van de hel open zijn gedurende de Hungry Ghost Month, maar ze zijn het meest open op deze nacht.

Gedurende 12 eeuwen hebben studenten van het Zenboeddhisme die zich bezighouden met koanstudie Mu geconfronteerd. Wat is Mu? Ten eerste is "Mu" de verkorte naam van de eerste koan in een verzameling genaamd de Gateless Gate of Gateless Barrier (Chinees, Wumengua ; Japans, Mumonkan ), samengesteld in China door Wumen Huikai (1183-1260)

Mahayana is de dominante vorm van boeddhisme in China, Japan, Korea, Tibet, Vietnam en verschillende andere landen. Sinds zijn oorsprong ongeveer 2.000 jaar geleden is het Mahayana-boeddhisme verdeeld in vele subscholen en sekten met een breed scala aan doctrines en praktijken. Dit omvat Vajrayana (Tantra) -scholen zoals sommige takken van het Tibetaans boeddhisme, die vaak worden geteld als een afzonderlijke "yana" (voertuig)

De boeddhistische school van Tiantai is ontstaan ​​in China aan het einde van de 6e eeuw. Het werd enorm invloedrijk totdat het in 845 bijna werd weggevaagd door de repressie van het boeddhisme door de keizer. Het overleefde het nauwelijks in China, maar het bloeide in Japan als Tendai-boeddhisme. He

Bhumi is een Sanskrietwoord voor 'land' of 'grond', en de lijst met tien bhumi's is tien 'landen' die een bodhisattva moet passeren op weg naar Boeddha-kap. De bhumis zijn belangrijk voor het vroege Mahayana-boeddhisme. Een lijst van tien bhumis verschijnt in verschillende Mahayana-teksten, hoewel ze niet altijd identiek zijn

Mahayana-boeddhisten gebruiken vaak het woord upaya , wat wordt vertaald met 'bekwame middelen' of 'geschikte middelen'. Heel eenvoudig, upaya is elke activiteit die anderen helpt verlichting te realiseren. Soms wordt upaya gespeld als upaya-kausalya , wat 'vaardigheid in middelen' is

Tathata , wat 'suchness' of'nessness 'betekent, is een woord dat in de eerste plaats in het Mahayana-boeddhisme wordt gebruikt om' realiteit 'te betekenen, of de manier waarop dingen echt zijn. Het is duidelijk dat de ware aard van de werkelijkheid onuitsprekelijk is, voorbij beschrijving en conceptualisatie

Tathagatagarbha, of Tathagata-garbha, betekent "baarmoeder" (garbha) van Boeddha (Tathagata). Dit verwijst naar een Mahayana-boeddhistische doctrine dat de Boeddha-natuur zich in alle wezens bevindt. Omdat dit zo is, kunnen alle wezens verlichting realiseren. Tathagatagarbha wordt vaak beschreven als een zaad, embryo of potentieel binnen elk te ontwikkelen individu

In het Mahayana-boeddhisme is het ideaal van oefening om een bodhisattva te worden die ernaar streeft alle wezens te bevrijden van de cyclus van geboorte en dood. De Bodhisattva-geloften zijn geloften die formeel door een boeddhist zijn afgelegd om precies dat te doen. De geloften zijn ook een uitdrukking van bodhicitta, het verlangen om verlichting te realiseren in het belang van anderen