Een kwestie die enige consternatie tussen atheïsten en theïsten lijkt te veroorzaken, houdt in dat men het niet eens is over hoe het woord 'god' moet worden gespeld. Zou het met hoofdletters geschreven moeten worden of niet? Wat is correct, god of God? Veel atheïsten spellen het vaak met een kleine 'g', terwijl theïsten, met name degenen die afkomstig zijn van een monotheïstische religie traditie zoals jodendom, christendom, islam of sikhisme, altijd de 'G' in hoofdletters schrijven. Wie heeft er gelijk?
Voor theïsten kan de kwestie een pijnlijk punt zijn, omdat ze er zeker van zijn dat het grammaticaal onjuist is om het woord als 'god' te spellen, waardoor ze zich afvragen of atheïsten gewoon onwetend zijn over goede grammatica of, waarschijnlijker, doelbewust proberen hen en hun overtuigingen te beledigen. Wat kan iemand immers motiveren om zo'n eenvoudig woord, dat zo vaak wordt gebruikt, verkeerd te spellen? Het is niet alsof ze grammaticaregels vanzelfsprekend overtreden, dus een ander psychologisch doel moet de oorzaak zijn. Het zou inderdaad nogal jeugdig zijn om verkeerd te spellen, gewoon om theïsten te beledigen.
Maar als zo'n atheïst zo weinig respect voor een ander had, waarom zou je dan in de eerste plaats de tijd verspillen om hen te schrijven, veel minder opzettelijk om ze tegelijkertijd pijn te doen? Hoewel dat misschien het geval is bij sommige atheïsten die het woord 'god' schrijven met een kleine letter 'g', is het niet de normale reden waarom atheïsten het woord op deze manier spellen.
Wanneer moet je God niet kapitaliseren
Om te begrijpen waarom we alleen hoeven te observeren dat christenen de 'g' niet met een hoofdletter schrijven en over de goden en godinnen van de oude Grieken en Romeinen schrijven. Is dat een poging om die polytheïstische overtuigingen te beledigen en te denigreren? Natuurlijk is het niet grammaticaal correct om een 'g' in kleine letters te gebruiken en 'goden en godinnen' te schrijven.
De reden is dat we in dergelijke gevallen het hebben over leden van een algemene klasse of categorie specifiek leden van een groep die het label 'goden' krijgt omdat mensen op een of ander moment zijn leden als goden hebben aanbeden. Telkens wanneer we verwijzen naar het feit dat een wezen of een vermeend wezen lid is van deze klasse, is het grammaticaal geschikt om een 'g' in kleine letters te gebruiken, maar ongepast om een 'G' in hoofdletters te gebruiken, net zoals het ongepast zou zijn om schrijf over appels of katten.
Hetzelfde geldt als we heel algemeen schrijven over christelijke, joodse, islamitische of sikh-overtuigingen. Het is gepast om te zeggen dat christenen in een god geloven, dat joden in een enkele god geloven, dat moslims elke vrijdag tot hun god bidden en dat Sikhs hun god aanbidden. Er is absoluut geen reden, grammaticaal of anderszins, om 'god' in een van die zinnen te gebruiken.
Wanneer moet je God kapitaliseren
Aan de andere kant, als we verwijzen naar het specifieke god-concept dat een groep aanbidt, dan kan het passend zijn om gebruik te maken van hoofdletters. We kunnen zeggen dat christenen geacht worden te volgen wat hun god wil dat ze doen, of we kunnen zeggen dat christenen geacht worden te volgen wat God wil dat ze doen. Ofwel werkt, maar we gebruiken God in de laatste zin omdat we het in wezen als een echte naam gebruiken Net alsof we het over Apollo, Mercurius of Odin hadden.
Verwarring wordt veroorzaakt door het feit dat christenen meestal geen persoonlijke naam aan hun god toeschrijven sommige gebruiken Yahweh of Jehovah, maar dat is vrij zeldzaam. De naam die ze gebruiken is toevallig dezelfde als de algemene term voor de klasse waartoe ze behoren. Het is niet anders dan een persoon die hun kat, Cat, heeft genoemd. In een dergelijke situatie kan er soms verwarring zijn over wanneer het woord met een hoofdletter moet worden geschreven en wanneer niet. De regels zelf zijn misschien duidelijk, maar de toepassing ervan is misschien niet zo.
Christenen zijn eraan gewend God te gebruiken omdat ze er altijd op persoonlijke wijze naar verwijzen ze zeggen dat "God tot mij heeft gesproken", niet dat "mijn god tot mij heeft gesproken". Daardoor kunnen zij en andere monotheïsten verbaasd zijn over het vinden van mensen die hun specifieke godsbegrip niet bevoorrechten en dus op een algemene manier verwijzen, net zoals zij dat doen met de god van alle anderen. Het is belangrijk om in dergelijke gevallen te onthouden dat het geen belediging is om gewoon niet bevoorrecht te zijn.
