Er zijn veel agnosticismebronnen op deze site voor beginners. Er zijn artikelen over wat agnosticisme is, wat agnosticisme niet is, en weerleggingen van veel populaire mythen over agnosticisme.
Omdat de kennis, behoeften en misverstanden van mensen in de loop van de tijd zullen veranderen, zal de hier gepresenteerde informatie ook in de loop van de tijd evolueren. Als je hier niet iets ziet waarvan je denkt dat het moet worden opgenomen omdat meer beginners er iets van moeten weten, laat het me dan weten.
Wat agnosticisme is
Agnosticisme is de afwezigheid van kennis van goden : hoewel het soms metaforisch wordt gebruikt om een gebrek aan toewijding aan te geven met betrekking tot een bepaalde kwestie, betekent agnosticisme strikt genomen niet beweren zeker te weten of er goden bestaan. Dit is de definitie voor agnostiek in standaard, niet-ingekorte woordenboeken. Vanwege het gebruik voor "gebrek aan inzet" andere gebieden, schrijven velen dat terug aan de kwestie van het bestaan van goden en concluderen dat agnostici "vrijblijvend" zijn aan elke positie over de vraag of er goden bestaan. Dit is een vergissing.
Zwak agnosticisme versus sterk agnosticisme : soms wordt een onderscheid gemaakt tussen zwak agnosticisme en sterk agnosticisme, een analogie met het onderscheid tussen zwak atheïsme en sterk atheïsme. Een zwakke agnost weigert enige kennis voor zichzelf te claimen; een sterke agnost ontkent dat ieder mens zou kunnen weten. Dus een zwakke agnosticus zegt: "Ik weet niet of er goden bestaan of niet." Een sterke agnosticus zegt: "Niemand kan mogelijk weten of er goden bestaan of niet."
: Een persoon die zelfbewust agnostisch is (of zou moeten zijn) agnostisch om filosofische redenen afgeleid van hun epistemologie en hun ethiek. Technisch gezien hoeft een persoon echter niet veel over de kwesties te hebben nagedacht om agnostisch te zijn. Ze hoeven zelfs niet te schelen of er goden bestaan of niet ze kunnen volledig apathisch zijn over de vraag. De definitie van agnosticisme hangt niet af van iemands redenen voor hun agnosticisme
Agnostiek is compatibel met religie : agnost zijn betekent niet noodzakelijk dat een persoon niet religieus kan zijn. In de mate waarin de dogma's van een religie beweren te weten dat er een god bestaat, zal het moeilijk zijn voor een agnost om deel uit te maken van die religie. Dat is gebruikelijk voor westerse religies, wat misschien een deel is van de reden waarom de meeste agnosten in Amerika geen religieuze diensten bijwonen. In sommige religies kan agnosticisme echter een belangrijke rol spelen. Dat gezegd hebbende, echter, agnosticisme zelf is geen religie en kan geen religie zijn, net zoals atheïsme en theïsme zelf geen religies zijn en geen religies kunnen zijn.
Wat agnosticisme niet is
Agnosticisme is geen "derde weg" tussen atheïsme en theïsme omdat het elkaar niet uitsluit van atheïsme en theïsme. Agnosticisme gaat over kennis, wat een aparte kwestie is. Agnosticisme is dus compatibel met atheïsme en theïsme u kunt een agnostische atheïst of een agnostische theïst zijn.
Agnosticisme zit niet alleen op het hek of faalt zich ergens aan vast te leggen en het is geen opschorting van geloof. Het is ook niet, in tegenstelling tot wat sommigen je misschien vertellen, de enige mogelijke rationele optie. Agnosticisme is niet inherent ondogmatisch of rationeel; agnosticisme kan dogmatisch en om irrationele redenen worden aangehouden. Er is niets in agnosticisme dat inherent superieur is aan atheïsme of theïsme.
Oorsprong van agnosticisme
Agnostische overpeinzingen en ideeën zijn terug te voeren op de vroegste Griekse filosofen en hebben zelfs een rol gespeeld in de westerse theologie. Agnosticisme moet worden behandeld als een respectabele, redelijke filosofische positie, tenminste wanneer het om respectabele redenen wordt vastgehouden. Het moet niet worden afgedaan als een bevlieging of als triviaal.
De eerste persoon die het woord "agnostisch" gebruikte, was Thomas Henry Huxley. Huxley beschreef agnosticisme als een methode in plaats van een credo en zelfs tegenwoordig gebruiken sommigen 'agnostisch' om te beschrijven hoe zij problemen benaderen in plaats van als een standpunt of conclusie. Robert Green Ingersoll was zo'n felle voorstander van agnostiek dat het nu bijna net zo nauw met hem wordt geassocieerd als met Huxley. Volgens Ingersoll is agnosticisme een humanistische benadering van kennis die superieur is aan de traditionele christelijke benadering.
